Güz Gülü
HİÇ BAHAR YAŞAMAMIŞ GÜZ GÜLLERİ GİBİYİM
BU ARALAR DİKENLERİM ÇOĞALDI
HOŞ KOKULU YAPRAKLARIM DÖKÜLÜYOR
KİM KOKLAMAK İSTESE BENİ CANINI YAKIYORUM
GÜLÜ SEVEN DİKENİNE KATLANIR DERLER
DİKEN OLMUŞ Kİ HER YANIM, NASIL KATLANSINLAR
EN SEVDİĞİM YAPRAKLARIMA DAHİ HOR DAVRANIYORUM
GÖĞSÜMÜ KAPLAYAN DİKENLERİN SAYISI Bİ HAYLİ ÇOĞALDI
SENDEN BAŞKA KİM GÖNLÜME DOKUNMAK İSTESE, CAN YAKARIM
Bİ SENİN Mİ CANIN YANMAZ DİKENLERİMDEN
ÇEKTİĞİN ACIYI DAHİ GİZLERMİSİN BENDEN
SAHİ SEN,GÖNÜL BAHÇENDE BİR GÜZ GÜLÜNÜ NEDEN YETİŞTİRSİN Kİ
EY SEVGİLİ ?
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Giderim
Neden beni bu hallere bıraktın?
Bozdun kimyam o yan bu yan giderim.
Yalanla dolanla yollara saldın,
Seni anlamaya huyan giderim
Aşkınla kavrulup serap görürüm
Dudaklarım çatlak yanar dururum.
Sevda ateşini artık bilirim
İçip kandırmayan suyan giderim
Serimde sevdanın dumanı tüter
Cil attı hasretin yüreğim biter
Kerem, Mecnun ne ki ben daha beter
Ölümüme bedel toyan giderim
Sevgimde hiç yalan olmaz demiştin,
Küçük yaşta beni harap etmiştin
Bana ağu kendin şerbet içmiştin
Peşin sıra kalkan tozan giderim
Yaktın yüreğimi bedenin yansın
Yar ciğerim, herkes derdimi görsün.
Kanattın yüreğim içime aksın
Osman yaram için tuzan giderim.
İsimsiz
Ayrılmak Türküsü
Bu nasıl ayrılık bu nasıl veda,
Gözlerin kal diyor dudakların git.
Bakışın anahtar gözlerin kilit,
Ellerin aç diyor dudakların git.
Ayrılık dönüşü olmayan nehir,
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir.
Kaç sevda kül oldu böyle kim bilir,
Gözyaşın kal diyor dudakların git.
Gidersem bir daha dönmeyeceğim,
Kalırsam kalbime yenileceğim.
Çözemedim seni delireceğim,
Gözlerin kal diyor dudakların git.
Duvardan insin mi resimlerimiz,
Yabancı olsun mu isimlerimiz.
Ya o deli dolu gecelerimiz,
Anılar kal diyor dudakların git.
İsimsiz
Manastır Kuşcusu
zor bir nakış işliyorum
liseyi ve aşkı
hüzünden bir kanaviçiye
üveyikler ibibikler arıyorum
kendileride gece çullukları
bana bir salgın çağrıştıran bıldırcınlar
lise öğretmenlerinin dolduğu odalardan
sarı asmalar ürküyor coştuğunda
kim bilir kuşların öldüğünü
rüzgar geçerek selviler arasında
sepetime diken güller toplayıp
annemin güzelliğine hüzün
kuşlar vurduğumu benim
çağlar çaldığımı
kim billir hala nasıl süslüyor beni
o yusufçuk sesleri
İsimsiz
