Boşuna sorup başını ağrıtmaya gerek yok.
Evet biliyorum, hiç sevmedin beni.
Hissetmedin her hücrelerimi hücrenle.
Hissetmedin duygularımı duygularınla
Hiçte bakmadın aşk gözüyle
Hiçte bakmadın gözüme...
İsimsiz
Gīt Artık Benden
Kalbimi ellerinde tutan
Her kelimesi canımı yakan
Gözleriyle donduran
Gülüşüyle eriten
Varlıgında kelebekleri çağırtan
Vucudumu sımsıkı saran
Elimi kolumu baglayan
Gidişini izlettiren
Kendisini bana özlettiren
Aklıma her gelişinde ruhumu boğan
Aklımdan gitmeyişiyle uykularımı kaçıran
Hiç bir zaman benim olmayacağından
kafayı sıyırttıran
Ansızın gelişiyle dünyamı sarsıtan.
Bir kelimesiyle öldüren
Bir kelimesiyle dirilten
Bir kere girdimi aklıma sokak sokak dolaştıran
Bir anda yolumaa cıkan
Bir anda gücümü yitirten
Her gun yeniden baslatan
Dünyamı dar eden
Beni bana düşman eden
Düşüncelerimi katleden
Benliğimi kaybettiren.
Her düşündüğümde başımı öne eğdiren
Utanç veren,yüzümü kızartan
Beni bana küstüren
Kendimden nefret ettiren
Herkesten uzaklaştıran
Arkasından dolandıran
Duvarlarımı bana kırdıran
Silahımı bıraktıran
Gururumu ayklar altına aldıran sen
Git artık benden.
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İsimsiz Şiirleri:
Uyanıyorum önce
kendi başıma,
kimsenin günaydın
mesajı olmadan...
Kahvaltı yapıp
işe koyuluyorum
akşam planım olmadan...
Arkadaşlarım gezip
tozuyor ben olmadan
Daha yaşım 22
ölümü bekliyorum,
vaktim dolmadan.
İsimsiz
Ufacıkken anasının döşüne!
Yaslanan yüzleri okşar öğretmen
Daha ilk günlerde düşer peşine
Islanan yüzleri okşar öğretmen
Emanet edince ana babası
Yarına taşımak bütün çabası
Manevi gayretler bunun cabası
Puslanan yüzleri okşar öğretmen
İlim irfan ile rota çizerek
Aydınlığın mecrasında gezerek
Ata’mızın ışığını sezerek
Beslenen yüzleri okşar öğretmen
Hele gelince bir ortaçağlara!
Sığmaz olur yürek koca dağlara
Su serptikçe bir de kuru bağlara
Uslanan yüzleri okşar öğretmen
Uzun yolun sonu bir akademi
Eğitim deryadır onlar da gemi
Sen yazdığınla kal dur be Hürdemi!
Hislenen yüzleri okşar öğretmen
İsimsiz