Gördün Mü?
Duymaz mı yar,arş'a çıkan zarımı?
El aleme açar oldu,gönül sırrımı!
Bu ayrılık da gönül senin karın mı?
Arzularım güman oldu gördün mü?
Gönül: Elemden başka dem mi sürdüm?
Acınacak halime oturup güldüm!
Bu cevri cefayı yar sende gördüm;
Kavuşmamız hayal oldu gördün mü?
Kul okyay'ım varabilsem dostuma!
Sorabilsem de garezine kastı ne?
Yetmez gibi bunca derdin üstüne;
Onulmaz yareler açtı gördün mü?
Hanifi OKYAY 24.08.2018
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Emir Pınarında Ağlar Bir Gelin
Kızıla boyanmış da dağın zirvesi
Ne akranı var yanında ne de kirvesi
Bir zalım elinden bitmez çilesi
***Gögsuyun başında ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Sırtında yavrusu yüreği yaralı!
Sararıp solmuş rengi bahtı karalı:
Seherin vaktinde başı dumanlı;
***Emir pınarında ağlar bir gelin.
***Perişan haline yanar bu gelin.
Yad eylemiş dünü anmış özelden
Sakınıp saklar tenini kem gözlerden
Edep haya var dilinde sözlerden
***Şeb-i arza el açmış ağlar bir gelin.
***Mevlasından bir niyaz diler bu gelin.
Sordum hatırın boynunu büktü
Ah edip özünden kan ile yaş döktü
Sefil Okyay naçar açmaza düştü
***Sabahın seherinde ağlar bir gelin.
***Kendi kaderine yanar bu gelin.
Hanifi OKYAY 13.08.2007 / 20:58
Hanifi OKYAY
Sen Öyle Bil
Sanma ki dünyada bulunmaz eşin
Sana göre dünyayı ışıtan güneşsin
Hatırın kalmasın,başın göğe ersin;
...Gururun tatmin olsun,sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Zalımsın sevdiğim,çekilmez kahrın var
Mevlayı seven,seven cana mı kıyar?
Sanma benim gibi seni,sevip sayan var;
...Gönlün kırılmasın yar,yar sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Seven sevdiğine, eder mi cefa?
Şirinin yanması,Kereme vefa!
Gönlümde ki derde olmadın deva;
...Gönlün kırılmasın yar,yar sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Kirpiklerin ok misali,cana batarken!
Kul Okyay'ı serde,sevdan yakarken!
Cennet-i aladan,hurimisin sen;
...Gururun tatmin olsun,sen öyle bil.
...Hatırın kalmasın,of of sen öyle bil.
Hanifi OKYAY 21.07.2016 / 14:15
Hanifi OKYAY
Dost Bulmak Zorumuş Meğer
Kapıldım seline ummana daldım!
Her yüze gülenin sözüne kandım.
Aslı gibi külden tutuşup yandım;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Seven sevdiğini candan sevmiyor!
Çıkarı bitince çekip gidiyor.
Gardaş gardaşına gıybet ediyor;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Çakallar dadanmış kurdun inine:
Maya tutmaz sütler su var içinde!
Herkes diyor ki benim neyime;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Kul okyayın derdi kendinden büyük!
Ağır gelir gayrı sırtında ki yük.
Kula minnet etmez Allah var büyük;
Gerçek bir dost bulmak.zorumuş meğer.
Hanifi OKYAY 19,06,2018 / 10:15
Hanifi OKYAY
