Gonümün Yerisin Sevdiğim
Ne yaprağın dökülsün, ne gülün solsun!
Hilalin batarken, güneşin doğsun.
Sana gelen bütün,dert benim olsun;
Şu garip gonümün,yeri'sin sevdiğim.
İstemem zülfüne,düşmesin aklar.
Hep gülsün,gözünden akmasın yaşlar.
Kıskansın seherde ötüşen kuşlar;
Şu garip gonümün,varısın sevdiğim.
Şeyda bülbül'ümsün,gonüm kafeste!
Yoluna sereyim,gül deste-deste.
Kul Okyay der ki! En son nefeste;
Bu garip gonümün,yari'sin sevdiğim.
Hanifi OKYAY 21.09.2018 / 11:50
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Sana Küstüm
Tükendi dermanım, kalmadı güçüm!
Yar seni seveli, of-of yanıyor içim.
Seni ölesiye zalım, sevmek mi suçum?
Daha sormam seni, ben sana küstüm.
Tuz basar yaramı, dağlar giderim
Mansur gibi yar-yar, ağlar giderim
Yırtıp resmini, canan yakar giderim
Daha anmam adını, ben sana küstüm.
Diyarı gurbeti, yar-yar, mekan tutarım!
Bilmem nerelerde of-of, yatar kalkarım.
Seni sevdim diye zalım, isyankarım;
Daha sormam seni, ben sana küstüm.
Varsın bağlarında, çiğdemler açsın!
Varsın ak göğsüne, zülfünü salsın.
Kul Okyay sarmadı. varsın el sarsın;
Daha anmam adını, ben sana küstüm.
Hanifi OKYAY 27.07.2018 /23:00
Hanifi OKYAY
Diyar Diyar Sür Beni
Yaprak döktü ömrüm ilkbaharında!
Hasret dağdır, viran bağda gör beni.
Bundan gayri sonum, kara hummadır.
Al toprak gibi, yar yüzüne sür beni.
Esen yelden gelir,yarin kokusu!
Parça parça, bu gonümün dokusu.
Bir yan hasret, bir yan sevda pususu;
İster seyyah gibi, diyar diyar sür beni.
Bir hasret türküsü,çalar her yerde!
Efkar dalga dalga, ömrüm çemberde.
Sabahın ışığı ile, bir seher vaktinde;
Kara taş misali, al çelende ör beni.
Sefil okyay, bülbül gibi ahu zarda!
Lale-yi zarı viran oldu, aklı firarda.
Yakıp yıktı hasretin,gözü intizarda;
Sen bilmedin, tanır bilir kör beni.
Hanifi OKYAY 26.07.2019 / 15:20
Hanifi OKYAY
Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY
