Gönül Yetmez Mi
Bakta gör halimi neyledin bana!
Şu perişan halim, gönül yetmez mi?
Sen neler getirdin? Bu garip başıma!
Saçlarımı yolduğum, gönül yetmez mi?
Aular içtim-içtim, şerbet diyerek.
Nasıl düştün sevdaya, aşkı bilerk?
Dipsiz bir kuyuda, içini çekerek;
Sesizce ağladığın, gönül yetmez mi?
Acımadan geçip gitti, vefasız yıllar!
Söyle sana ne etti, bu garip ihtiyar?
Söyle gönül bana, sana kim yanar?
Kimsesiz kaldığım, gönül yetmez mi?
Kul okyay der ki! Giden gelmiyor!
Kara sevdaya düşen, iflah olmuyor.
Bu dünya da dengi, dengini bulmuyor;
Aslı gibi yandığın, gönül yetmez mi?
Hanifi OKYAY 10,05,2018 / 11:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Senden Başka
Bilesin ki! Senden başka yar sevmedim:
İki cihanda alıp, yar sinene sar beni-beni.
Kim ne derse desin canı, adadım yoluna;
İster ise el alem bilsin, kör beni-beni.
Gönül kimi sever ise sultanı sanır
Seli gider derelerin kumları kalır
Yardan ayrı kalmaya can mı dayanır
Alıp yar sinene gayrı sar beni-beni
Kul okyayım serden geçer yardan geçemez
Derviş olsa yar olmadan hülle biçemez
Mansur olur yar olmadan su içemez
Ey sultanım kayıp olursam bul beni-beni
Hanifi OKYAY 24,04,2018 / 16:00
Hanifi OKYAY
Baba Masihatı
Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.
Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.
Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.
Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.
Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.
Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30
Hanifi OKYAY
Kalıbına Bakan Adam Sanır
Nerede yetiştin sen böyle be dayı
Ormandan mı kaçtın ne ayı oğlu ayı?
Sandım ki o yaratmış bu dünyayı
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Emmi diyecektim varmadı dilim
Evde ne hasır var nede bir kilim
Yan gelip yatarmış yedi iklim
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Meteliğe sıkıyor her dem kör kurşunu
Fiyakası o biçim beğenirler duruşunu
Mekanı yok veremez heç borcunu
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Dedim ki sen ne iş yaparsın be adam?
Dedi ki vatan millet benim davam!
Kokar nefesi belli ki yediği kuru soğan;
Kalıbına bakıp da adam sanmıştım.
Devlet verir o yan gelip yatarmış
Fırsatını bulsa anasını da satarmış
Katırlarla bir arada handa yatarmış
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kendisi bir kapıda karı bir kapıda
İkisinin de kafası aynı düzen yapıda
Çoluk çocuk dersen dilenci sokakta
Kalıbına bakan da bir adam sanır.
Sorsan Kemalist Türk milliyetçisi
Çok okumuş sanırsın tarih bilimcisi
Dinleyip anladım ki mason elçisi
Kalıbına bakıp da bir adam sanmıştım.
Kul Okyay der ki! Edebi yok bunların
Yatacak yeri de yok cana kıyanların
Hele kul hakkını çalıp çırpanların
......
Hanifi OKYAY 11.08.2018 / 21:00
Hanifi OKYAY
