adnan benim aşkım serdanın sonsuz katı benim gibi yürekten seven yok 2006-04-14
Gittin Gideli
Gülmeyi unuttum
Gittin gideli
Duruldu duygunun o coşkun seli
Çok oldu ben senden umut keseli
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Adına diktiğim güller boşuna
Baktırıp baktığım fallar boşuna
Bilirim döktüğüm diller boşuna
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Bir seni tanıdım
Sana vuruldum
Eşimi dostumu kırdım
Kırıldım
Her şeyden vazgeçtim
Artık yoruldum
Gel gör ki yakamdan düşmüyor sevdan
Erdal ERCİN Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Erdal ERCİN Şiirleri:
Deli gönül
Sersem gönül
Seni kime versem gönül
Gönül gel sözümü dinle
Kendine kul etme beni
Artık ağrıma gidiyor
Koyun gibi gütme beni
Ömürsem gençlik çağıyım
Rüyaysam en gerçeğiyim
Ben bir sevda çiçeğiyim
Gördüğüne atma beni
Yanıldım uydum çağrına
Kapıldım aşk rüzgârına
Düştüm sevda pazarına
Bir kötüye satma beni
Sevgili benim canımdır
Damarlarımda kanımdır
Sevgi benim imanımdır
Zalime eş tutma beni
Erdal ERCİN
Dün beni Irak’ta vurdular
Alnımın ortasından vurdular
Demokratik bir tüfekten çıkan
Özgürlükçü bir kurşunla vurdular
Akşamüstüydü
Siyah bir torba vardı elimde
Pide götürüyordum iftar için
Başım dikti
Ve sağlam basıyordum yere
Eylem hazırlığında
Bir direnişçi olduğumu sandılar
Dün Afganistan’da kellemi uçurdular
Beni diz çöktürdüler
Ve arkamda sıra sıra durdular
Allah diye diye vurdular
Onlar gibi değilim diye yaptılar
Başkalarına ders olsun diye yaptılar
Kanıma boğdular bedenimi
Dün Etiyopya’da yüz üstü düştüm
Bir kabileli kurşunuyla düştüm
Toprağa bulanan yüzüm ağardı
Henüz kodlanmamış bir virüs dolaşıyordu kanımda
Ve üç gündür amansız bir gurultu karnımda
Emekleyen bir çocuk gibi
İki büklüm düştüm
Öylece kaldım
Dün Kuzey Kutbunda okyanusa battım
Kayığımı batırdılar
Av mevsimi değildi
Akşamdan aç yatırmıştım çocukları
Kendim aç yatmıştım
Sabah erken çıkmıştım balığa
Bıçak gibi kesildi soluğum
Boğulmadan önce dondum
Dün beni Gabar’da pusuya düşürdüler
Sırtımdan hançerlediler
Kalleşçe kustular kurşunlarını
Al bayrak gibi dalgalandım ilk önce
Ve bir dağ gibi yıkıldım yere
İnsan
Küllerinden doğan bir kuş değildir
Denize savrulan bir taş değildir
Ve asla milyarlar içinde bir baş değildir
Bir ana doğurmuştur insanı
Sevgiyle
Emekle
Kanla
Canla yoğurmuştur
Dün nerede birini vurdularsa
Göçüp gitti bir yerleri içimin
Dün nerede vurulduysa biri
Ben öldüm
Erdal ERCİN
Falcılar falıma baktı
Ben sevdaya köleymişim
Bütün dedikleri çıktı
Kurşunlara geleymişim
Kara talihim kararmış
Bende talih ne ararmış
Beni bilmeyen mi varmış
Çile oğlu çileymişim
Dağ bile örtse üstümü
Sürürmüşüm can postumu
Tanıyaymışım dostumu
Düşmanımı bileymişim
Gönül yakayı vermezmiş
Gözüm güzeli görmezmiş
Başım belâya girmezmiş
Doğduğum gün öleymişim
Erdal ERCİN