Gitti
Gönül seyrana çıkmış da dağlar başına;
Bağında gülleri açmadı gitti.
Ömrüm sefalet içinde geçti de benim;
Kör talih kapımı canım çalmadı gitti.
Bastığım topraklar kaydı da altımdan
Tomurcuğum kuruyup düştü dalımdan,
Ne arayıp ne soran oldu halımdan;
Kader hiç yüzüme canım gülmedi gitti.
Uzadı yollarım da bitmek bilmedi.
Felek listesinden adımı bir an silmedi
Hep bekledim! Ama ey dost kimse gelmedi...
Gönül dağında karım canan erimedi gitti.
Okyayım bulanık sel gibi coşup çağladın!
Eller sefasını sürdü Ya dost de ağladım
Hep kendim çaldım yaren kendin oynadım
Gönül sazım düzen canım tutmadı gitti.
Hanifi OKYAY / 21,06,2011 / 11:18
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Düşman Ettiler
Yıkıp viran etti beni, sevdanın yeli:
Olsa da konuşsa, su gonümün dili!
Bir kere görsen, bende ki seni;
Beni bu sevdaya, düşman ettiler.
Gonümden gonüne, hayal kurarken!
Kullar içinde derdime,deva ararken!
Sevdanı yarama sürüp sararken;
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Yalvardım yakardım, kimse duymadı.
Gonümün hatırını, kimse saymadı.
Bu aşkta ben gibi, kimse yanmadı!
Beni bu sevdaya,düşman ettiler.
Kul Okyay sormaz mı? Neydi suçum?
Tanrı şahit: Bir türlü dinmiyor acım!
Neden erken ağardı, başımda saçım?
Seni sevdiğime,beni pişman ettiler.
Hanifi OKYAY 23.08.2018 /18:40
Hanifi OKYAY
Arasan Da Bulamazsın
Gönül, gel seninle muhabbet edelim.
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Zemheri ayında, şu kış günlerin de;
Benden daha sıcak, post bulamazsın.
Dedim sana sevme onu, sonra yanarsın!
Çeşmin seyyah olur, ummana dalarsın.
Her gördüğün rüyayı, ne hayra yorarsın?
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Bazen gamlısın gönül, bazen de yaslı.
Herkesin bir derdi var, her kul yaralı.
Bu dünyada kalacağın gün belli sayılı;
Benden daha sakin, koy bulamazsın.
Kayıp olan yılların geri dönüşü yok...
Mazi bu sineme, saplanmış bir ok!
Kul Okyay'ın senden başka sevdiği yok;
Benden daha sadık, yar bulamazsın.
Hanifi OKYAY 22.07.2020 / 08:30
Hanifi OKYAY
Bizim Köyün Halleri
Oğul gayri benden haber isteme
Bir garip hallere düştü bizim köy.
Yanaşmıyor millet eyere, geme
Ağıla sığmayıp taştı bizim köy.
Arsız Halit aza oldu meclise
Verir bizi Jandarma’ya polise
Ekmek çıkmaz gayri buradan iblise
Kıbleyi, minberi şaştı bizim köy.
Ağa'nın Almancı oğlu''cüş'' dedi
Ağa millete ''oha çüş'' dedi
İmam avrat sayısına beş dedi
Ardından dörd nala koştu bizim köy.
Gebe çıktı gavat serdar-ın kızı
Amma gızarmadı gavat-ın yüzü
Dursun’un şavgı’sı çaldıkca sazı
Oynadı zıpladı çoştu bizim köy.
Gızlar artık alt açıp örtüyor başını
Bebeler evleniyor kimse sormaz yaşını
Cümü kimseye vermezdi halay başını
Böyüğü güçcüğü bilmiyo bizim köy.
Eşeği süremiyenler motura biniyo
Amma burnunun ucunu bile görmüyo
Fırıncı ekmek getiriyo artık yufka bişmiyo
Sorma bi moderin oldu bizim köy.
Bugünler de geliyo garip, garip adamlar
Haa bak artık akmıyo damlar
Öje sürüyo gayri gocamış garılar
Allanıp , pullanıp süslendi bizim köy.
Sürünün başını çekiyo hametlerin kıllı keçisi
Irızanın Yusup köyün bekcisi
Zavallı dost biliyo kendine herkesi
Postu yabana serdi bizim köy.
Mandıra kurdu Sığır çobanı Haydar'ın Ali
Ona da bekçi durdu hırsız Aslanı Veli
Kıymet bilenler bu köyde öldü öleli
Mezar daşından avlu ördü bizim köy.
Okyay azıcık haddini aştın mı ne?
Kim neylerse etsin derdim sana ne
Aha çarşamba-ya gidiyom madene
Babanı mahkemeye verdi bizim köy.
Hanifi OKYAY
11,03,2008 /15:45
Hanifi OKYAY
