Git Lll
Onulmaz gel-git ler yaşatma bana
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Bunca ağır yükü, taşıtma bana
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Ekim’in on beşi, mevsim sonbahar
Kış henüz gelmedi, şakağımda kar
Gönlüme bir türlü gelmiyor bahar
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Senede bir defa gelip de bana
Diyorsun ki bir de:”aşığım sana”
Bu, zulüm değil mi, insan olana?
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Gelişin gidişin müjdesi sanki
Gidişin ölümden, acı inan ki
Geçmişi yâd edip, beni hep an ki
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Vuslat mı bıraktın, hayal mi, düş mü?
Bahar mı bıraktın, sonbahar, kış mı?
Hadi canım sen de.Senin ki iş mi?
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Sen git, geride hayalin kalsın
Beni hûlyalara, maziye salsın
İsterse Azrail canımı alsın
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Mehmet AKİF ÖNDER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hayat Bu
Hayat bu, ne kadar peşinden koşsam
Her zaman on adım önden gidiyor.
Ne zaman hayatın derdinden kaçsam
Her zaman on adım önden gidiyor.
Koştukça kaçıyor tüm mutluluklar.
Elimden düşüyor, bütün umutlar
Ufkumu karartan kara bulutlar
Her zaman on adım önden gidiyor.
Kaçıyor, hayatı tutamıyorum
Âtiye umutla bakamıyorum
Bir türlü uykuya yatamıyorum
Her zaman on adım önden gidiyor.
Mehmet AKİF ÖNDER
Zalim
Şu dönen dünyanın güneşi misin?
Gönlümde Leyla’nın bir eşi misin?
Ferhat’la Şirin’in yoldaşı mısın?
Bir gittin bir daha, dönmedin zalim.
Mecnun mu çok çekti, ben mi elinden?
Güzel bir söz duymak yok mu dilinden?
Hergece ödlümde ben kederimden,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Firavun duysa, örnek alırdı,
Ebu Cehil duysa, donup kalırdı,
Taş olsa eriyip toprak olurdu,
Bir gittin bir daha ,dönmedin zalim.
Yahudi mi oldun din değiştirip,
Benden hep kaçtın mı yol değiştirip,
Kıbleni mi şaştın yön değiştirip,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Dünyaya gelirken günah mı geldin?
Sevgi istedikçe, hep ah mı verdin?
Giderken bir daha gelirim derdin
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Kerem’e Aslısın, Mecnun’a Leyla,
Zulüm Üstüne mi kuruldu dünya?
Sana söyleyecek çok sözüm var ya,
Bir gittin bir daha, dönmedin zalim.
Leyla olup beni, çöle düşürdün,
Şirin olup beni, yola düşürdün,
En sonunda dilden, dile düşürdün,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Zalimsin, zulmüne İsa dayanmaz,
Tur dağına çıksa, Musa dayanmaz,
Musa’nın elinde asa dayanmaz,
Bir gittin bir daha dönmedin zalim.
Mehmet AKİF ÖNDER
Git Lll
Onulmaz gel-git ler yaşatma bana
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Bunca ağır yükü, taşıtma bana
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Ekim’in on beşi, mevsim sonbahar
Kış henüz gelmedi, şakağımda kar
Gönlüme bir türlü gelmiyor bahar
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Senede bir defa gelip de bana
Diyorsun ki bir de:”aşığım sana”
Bu, zulüm değil mi, insan olana?
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Gelişin gidişin müjdesi sanki
Gidişin ölümden, acı inan ki
Geçmişi yâd edip, beni hep an ki
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Vuslat mı bıraktın, hayal mi, düş mü?
Bahar mı bıraktın, sonbahar, kış mı?
Hadi canım sen de.Senin ki iş mi?
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Sen git, geride hayalin kalsın
Beni hûlyalara, maziye salsın
İsterse Azrail canımı alsın
Gideceksen gelme.Git..Temelli git!
Mehmet AKİF ÖNDER