Toplanmış gelmişler Dünya’nın her yerinden,
Kara gün sarmıştı etrafı belliydi bu derinden,
Gemilerine, toplarına ve tüm ihtişamına güvenerek,
Beş çayı İstanbul’da emelleriyle sarhoş, sevinerek,
Nasıl iş bu dediler karşımızda fazla Türk yokken,
Yardıma gelenler kimlerdi onlara duraksız ve erken.
Conk bayırını bir saatliğine aldıktı tüm övünebildikleri,
O da doğru değildi zaten görememişlerdi hiç zirveleri,
Geçit vermiyordu topraklar geçilmeyen Çanakkale.
Ölüme susamış milletti bu korkutmuyordu ölüm bile.
Şehadete değil Allah’a koşuyordu Mehmetlerin nicesi,
Allah en büyüktür tekbiri, dillerinde tekrar eden hecesi,
Korkunç bir uğultuydu bu kulakları patlatan.
Öyle bir destan ki tüm düşmanları çatlatan.
Nasıl kalkardı onca ağırlık Seyit’in ellerinde,
Bu sorunun cevabı şehadet getiren dillerinde.
Açlık acısı unutulmuştu çoktan vatan acısı daha beter,
Allah ne güzel Mevladır dediler bize Allah yeter.
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ayrılıkların en acısıydı,
Resulullah’ın vedası.
Hüzünle dinlendi.
O gün veda hutbesi.
İnsanlığa verilen derslerdi,
Ümmete verilen öğütlerdi,
Ashabın yaktığı ağıtlardı,
O gün veda hutbesi.
Kölelik kalktı o gün,
Faizcilik battı o gün,
Zulümler bitti o gün,
kununca veda hutbesi.
Bugün yine dinlerken,
O günün tadı var.
Çünkü bu sözlerde,
Efendimin adı var.
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN
Sevdanın adı vatan olunca dile Elhamdülillah yakışır,
Toprağın altında atan olunca güle Elhamdülillah yakışır.
Bayrağı göklerde tutan olunca kola Elhamdülillah yakışı.
Zaferler taçlanan destan olunca kula Elhamdülillah yakışır.
Mehmedim dağlarda kartal olunca bana Elhamdülillah yakışır,
Güzel vatanımda huzur olunca cana Elhamdülillah yakışır.
Elhamdülillah,
Elhamdülillah,
Çok şükür,
Bin şükür,
Elhamdülillah.
Osman Ali Aydın
Osman Ali AYDIN
Yine ağaçlar çiçek açar,
Her yer gülistan olur.
İnsanlar gölgeye kaçar,
Bahçeler bostan olur.
Osman Ali Aydın
Osman Ali AYDIN