Gardaş Mı Deyim?
Kalsam da dünyada bir tek başıma!
Kendini tanıyıp,bilmeyen soysuza:
Özü başka sözü başka,bir huysuza;
Kıymet bilmeyene, gardaş mı deyim?
Pinti sofrasından,lokma yenir mi?
Arif olmayana, söz söylenir mi?
Her ortamda haklı görüp kendini;
İnsana olmayana, gardaş mı deyim?
Kendini beğenmiş, insana saygısı yok.
Şanı şöhreti var, ama duygusu yok.
Söylediği sözlerin hiç vurgusu yok;
Öznesi olmayana, gardaş mı deyim?
Hak hukuku silip atmış özünden!
Bir hayır vermez,mal ile mülkünden.
Kul Okyayı da silip atmış gönülden;
Hatır bilmeyene ben,gardaş mı deyim?
Hanifi OKYAY 28.10.2015 / 20:00
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Arasan Da Bulamazsın
Gönül, gel seninle muhabbet edelim.
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Zemheri ayında, şu kış günlerin de;
Benden daha sıcak, post bulamazsın.
Dedim sana sevme onu, sonra yanarsın!
Çeşmin seyyah olur, ummana dalarsın.
Her gördüğün rüyayı, ne hayra yorarsın?
Benden daha sadık, dost bulamazsın.
Bazen gamlısın gönül, bazen de yaslı.
Herkesin bir derdi var, her kul yaralı.
Bu dünyada kalacağın gün belli sayılı;
Benden daha sakin, koy bulamazsın.
Kayıp olan yılların geri dönüşü yok...
Mazi bu sineme, saplanmış bir ok!
Kul Okyay'ın senden başka sevdiği yok;
Benden daha sadık, yar bulamazsın.
Hanifi OKYAY 22.07.2020 / 08:30
Hanifi OKYAY
Çal Da Kurtul
Sonu gelmeyen hatalarından
Eğilmez başın gururundan
Gece gördüğün rüyalarından
Bir kez hayra yor da kurtul.
Bırak herkes güle dursun
Vur patlasın çal oynasın
Kimi sonsuz hayale dalsın
Sen gerçeği gör de kurtul.
Ölüm gerçek dünya fani
Senden önce gelenler hani
İnsan olmak zormu yani
Bir derde derman olda kurtul.
Bir yetimin başını sevip okşa
Bilinmez ne gelir garip başa
Ne gerek var bu unca telaşa
Çalacaksan çalda kurtul.
Alma sen kimsenin ahını
Duy mazlumun feryadını
Kul okyayın da hatırını
Soracaksan sor da kurtul.
Hanifi OKYAY 26.12.2017 / 11:10
Hanifi OKYAY
Anne
Sensiz geçen yıllarımı saymadım!
Unutursam diye korkuyorum anne.
Açık bırakmıştım odamın kapısını
Sesizce bekledim gelirsin diye anne.
Başımda dolanıyor kara bulutlar
Günden güne tükeniyor umutlar
Başındayım ya ses vermiyor taşlar
Uzat ellerini elimden yine tut anne.
Gam yüklüyüm yola vurdum kendimi
Yoldum üzerinde ki biten dikenlerini
Ama bugün de öpemedim yine ellerini
Ağlamıyorum sen üzülme diye anne.
Neyleyim gardaş kadir-şinas bilmiyor
Bu yürek’e bu gün bu beden dar geliyor
Göğsüm aldığı nefesi bu gün zor veriyor
Kimse senin gibi içten gülmüyor anne.
Hanifi OKYAY 13,05,2018 / 05:10
Hanifi OKYAY
