Fütursuz Fütürist
Sanırsın, o bir artist.
Gezdin, sanki bir turist.
Gelecek, senin neyine.
Sen, fütursuz, fütürist.
Umursamaz, o tavrın.
Örnek olma, hiç, sakın.
Gelecek, treni kaçırdın.
Bak, fütursuz, fütürist.
Çıksam dedin, uzaya.
Ama kaldın, bak yaya.
Komik oldun, sen baya.
Ah!, Fütursuz, fütürist.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dostlar Elveda!
Ömrüm fırtınaydı, duruldum.
Yaş aldıkça, hepten yoruldum.
Kalmadı gücüm, hep tükendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Gençlik bir bahardi, tez geçti.
ihtiyarlık, hep geldi çattı.
Ölüm, sıradan beni seçti.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Çalıştım, yoruldum, tükendim.
Zor işleri, ben hep yüklendim.
Kâh kirlendim, kâh temizlendim.
Gidiyorum; dostlar elveda!
İnsan gider, kalır tek izi.
İyilik, insan yapar bizi.
Kimse çözemez, hiç bu gizi.
Gidiyorum; dostlar elveda!
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Kibirli İnsan
Ey insan! bak sende ki kibire.
Sonunda konacaksın, kabire.
Neden küçük görürsün, her şeyi?
Günaha boğuldun sen, habire.
İnsan olmak, bize büyük nimet.
Vardır mutlaka, bunda bir hikmet.
Mevla bak, akıl bahsetmiş sana.
Kullan, vardır bunda bir ganimet.
Oldum deme, piştim deme, hemen.
İyi olsun, ruhunda egemen.
Hayatta öğrenci ol , sürekli
Bilgi olsun sana, tek öğretmen.
Sen on düşün, bir söyle sözleri.
İnsanın, yalan olmaz gözleri.
Efendi ol, incitme kimseyi.
Unutma!, içindeki tözleri.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ölümsüzlük
Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
