Felek
Artık hazan zamanı, bülbül ötmüyor.
Dertli de aman sazım, neden çalmıyor?
Niye böyle oldu, hiç yüzüm gülmüyor?
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Dünya yalan, her şey yalan, hep dediler.
Neden İnsanlar, birbirini yediler?
Daha kıymet bilir, köpek ve kediler.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Çok mal mülk paraymış, neden hep tükendi?
İnsanlar belledi, onu hep efendi.
Sarılacağımız, iki metre kefendi.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hazan Zamanı
Yine geldi, hazan zamanı.
Geldi yine, hüzün zamanı.
Hatırlattı , acılarımı.
Ayrılığın bak, sonbaharı.
Tabiat, yine deviniyor.
Acılı kalbim ,bak, dövünüyor.
Yıkıntılarımı döktüm, yaprak yaprak.
Yüreğim yeni bir aşka, evriliyor.
Her sonbaharda ben.
Dökerim acılarımı, dallarımdan.
İçimde yeni çırpınışlar, heyecanlar.
Dönüş olmaz, çıkmaz yollarımdan.
Geçiyor yine ömrümün, son baharı.
Sonun başlangıcı, belki de bu.
Bekliyor acılı kalbim.
Yeniden çiçeklenmiş, bir baharı..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkın Kalesi
Güçlü olan aşk istersin, sanki taştan bir kale.
Onun temelleri, çok sağlam olsun, hep istersin.
Sevilmeyi beklersin, alsın dersin, beni kale.
Masalsı bir aşkın, kahramanı olmak istersin.
Yıkılır aşklar, bak, temelleri zayıf olursa.
İnsan, sevildiğini anlar, dengini bulursa.
Ah almamak için, yalancı aşklara, bulaşma.
İnsan bir daha giremez, yürekten kovulursa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşk Denizi
Yüzümü hep, denizlere dönerim.
Engin maviliklerde, dinlenirim.
Huzur bulduğum, bir yerdir orası.
Denizi, sonsuz aşka benzetirim.
Ah!, denizler tuzlu, denizler, serin.
Bakar, hep o, sevdalı gözler, derin.
Aşkın, huzuru saklı buralarda.
Bana, bitmeyecek bir aşkı verin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
