Herkes işini sever huzur ile yapardı,
Tembel kul hiç sevilmez işler yarım kalmazdı…
Şimdi durum çok farklı az biraz tembelleştik,
Rahata mı kavuştuk da çok şeye erindik…
Varırsın bir kişiye buyur bile demezler,
Ne çay, kahve söylerler ne ayran içirirler…
İş gördürmek istersin derler, sen hiç getirme,
Al ona buna götür, hem bu gelmez işime…
Uğurlayan da olmaz şapkaları indirip,
Hız mı hırs mı çok az da biz olmuşuz çok garip…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kedi öneriyorsun, bakamayız diyorlar,
Tek kedi bile olsa; olumlu bakmıyorlar...
Bahçeleriniz vardır, niçin bakamazsınız?
Yemek artıklarıyla doyuramaz mısınız?
Besleyenler vardır ki, sorumluluk taşırlar,
Bu bir gönüllülüktür, vicdanla uğraşırlar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sus, der sustururlar bizi konuşturmazlar,
Zaten konuşmuyoruz bunu da anlamazlar…
Şahsım zaten sessiz zaten hiç konuşmuyor,
Kapanmış tek başına kimseyle dalaşmıyor,
Zaten malı mülkü yok ev bark oluşturmamış,
Haddini de bilmekte hiç konuşmayacakmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Av Bahanen, Yuva Yıkma Ve Can Almaktan Başka Bir Şey De Sayılmaz
Ormanlarım barınak masumlar için mekân,
Yaşamalı her bir can edilmemeli talan…
Av bahanesi ancak doğayı katletmedir,
Rab mahlûkatlarını vahşice yok etmedir…
Türler zaten kalmadı kurallar dinlenilmez?
Hayvanlar da duygulu bu zulüm hiç mi dinmez?
Eğlencen vahşice, sen kan dökmektesin,
Dağıttığın yuvayla, kul hakkı yemektesin…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK