Eşref-İ Mahlukat
Sen insansın, anlatamaz seni, hiçbir lugat.
Sen, en şerefli varlıksın, eşrefi mahlukat.
Hayvandan, bir farkın olmalı, elbette senin.
Şanslısın, bu hakkından, etme bence feragat.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ben Bir Köy Öğretmeniyim
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Öğretirim, yavaş yavaş.
Ancak ben, pek azimliyim.
Cahalete, açtım savaş.
Ben, kara tahta başında.
Henüz, yirmi beş yaşında.
Öğrencilerim, umutlu.
Renk renk, çiçekler karşımda.
Masmavi, önlükleriyle.
Beyaz, yakalıklarıyla
Parlayan, o gözleriyle.
Öğrenmeye açıktılar.
Yazdım tahtaya, bembeyaz.
Demedim, soğuk ve ayaz.
Sobayı yaktım, soğukta.
Öğrettim her, bahar ve yaz.
Öğrenciler fakir, yoksul.
Hepsi bir umut, gelecek.
Ders dinlendi, usul usul.
Hepsi, meslek edinecek.
Ben bir, köy öğretmeniyim.
Ben aydınlığım, ışığım
Ülkenin, geleceğiyim.
Mesleğime hep aşığım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hakkım Helal Değil
Seni seviyorum, diyerek, zamanımı çaldın.
Aylarımı, yıllarımı, bütün vaktimi aldın.
Kaçarak her şeyden, kurtulacağını zannetme.
Söyle!, sana hakkımı, helal ederim mi, sandın?
Yalan sevgiler, yürekte asla, tam yer etmezmiş.
Aşık gibi görünüp kaçan, gerçekten sevmezmiş
Yalan ile aşkın temeli, sağlam kurulmazmış.
Söyle!, sana sevgimi, helal ederim mi sandın?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yağmur
Yağmur yağdı
Şimşek çaktı
Kirler yıkandı
Temizlendi yine...
Coştu tabiat
Yenilendi...
Sel oldu şimdi
Anılar...
Yok oldu yine
Umutlar...
Yağmur getirmez
Eski günleri...
Yağmur yıkamaz
Acı dünleri...
Her yağmur
Bir acı...
Her damla
Bir gözyaşı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
