Eğitim Sitesi

Esmer Şiiri

Esmer

Sen ne güzel esmersin

Sarışından betersin

Sesin kendinden güzel

Bülbül gibi ötersin.



Hilal kaşın gözlerin

Baldan tatlı sözlerin

Yandık yandık kül olduk

Esmer günah bizlerin.



Sırma sırma saçın var

İnci gibi dişin var

Kirpiklerin ok olmuş

Esmer sineme saplar.



Körpe fidan boylusun

Belli asil soylusun

Yürüyüşünden belli

Esmer güzel huylusun.



Belin incedir ince

Güller açar gülünce

Bana bir haller olur

Esmer seni görünce



Yanaklarda gamzesin

Çeşmeden gelir sesin

Gülden daha hoş kokar

Esmer serin nefesin.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

NURGÜL TAM BENLİK HAAA OHA FALAN OLDUM YHANİİİ 2008-12-08

murat fevkaleda
2008-06-12

h2nde .......bu şiiri çok sevdim............. 2008-02-28

ASKIN...... ... SENi SEVIYORUM ... 2006-01-04

Özlem KARAL Fena diğil. 2005-05-10

Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Çiğ Taneleri

Gül üstüne düşen çiğ taneleri

Susadım, susadım kandırın beni.

İçimi kavurdu aşkın yelleri,

Söndürün sinemi, söndürün beni.



Kapılmışım cefa, çile seline,

Düşmüşüm insafsız zalim eline,

Darılmış, küsmüşüm yaban eline,

Gönderin sılama, gönderin beni.



Kaçtığım dertlerim izimi buldu,

Kanadım kırıldı, yaprağım soldu,

Gülmeyi unuttum çok zaman oldu,

Güldürün yüzümü, güldürün beni.



Kederi gamı elimle getirdim,

Gönül bahçemde ne dertler bitirdim,

Kendi kendimde kendimi yitirdim,

Dönderin özüme, dönderin beni.



Yüce dağlar set olmuş yolum bağlar,

Gökler ses verirken bulutlar ağlar,

Coşkun sel gibidir durmadan çağlar,

Dindirin gönlümü, dindirin beni.

Ahmet ALPTEKİN

Gül İle Bülbül

Gamze dediğin yanakta iki çukur,

Mutluluktan gülerken gül açarmış.

Seherde aşık sevdiğini bulur,

Kanatlanıp kuş misali uçarmış.



Bülbül bir gül ile gül bahçesinde,

Türküler yakar acı var sesinde,

Gül eser, gül kokar, gül nefesinde,

Güler güler, durmaz yine kaçarmış.



Gül, bülbülü şakımaktan yorunca,

Seher yeli mola verip durunca,

Kızgın güneş gül fidana vurunca,

Utanır pembe gül, al al açarmış.



Gülistanda güller açar gülerken,

Koşar gelir bülbül her sabah erken,

Yeni bir sevgili bulayım derken,

Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşarmış.



Bülbülün sevdası düşer de dile,

Şen sesiyle öter durur, susmaz bile

Mor menekşe, bir bülbüle, bir güle,

Garip garip, bakar durur, şaşarmış!

Ahmet ALPTEKİN

Dut Ağacı

Kale içerisindeydi asıl soyun,

Dört kolun vardı, dört yana uzardın.

Yüksek değildi, kısacıktı boyun,

Şöyle böyle üç dört metre kadardın.



Arkadaşın yoktu,çevren bomboştu,

Denize yüz adım mesafedeydin.

Üzümsü meyven ne kadar da hoştu,

Bağdaki dutun yavrusu gibiydin.



Meyvelerin kankırmızı, kapkara,

Her gün biraz daha olgunlaşırdı.

Koşar uzanırdık yüklü dallara,

Kanın üstümüzde iz bırakırdı.



Çok kere dayak yerdik annemizden,

Üstümüz başımız kirlendi diye.

Yine de gelir, vazgeçmezdik senden,

Sen de bizi beklerdin o tepeye,



Van gölü, altın kumsal ve kara dut,

Bizim için asla vazgeçilmezdi.

Geldi geçti kalmadı eski umut,

Çocukluğun verdiği bir hevesti.



Son gördüğümde bir dalın kalmıştı,

Kurumuş, hayalete benziyordun.

Yıllar herşeyi elinden almıştı,

Derdin belli, geçmişi özlüyordun.



Ne üzülürsün canım dut ağacı,

Dünyaya kazık çakamazsın ya.

Bilirim dostlardan ayrılmak acı,

Olsun, sonunda toprak olmak varya.



İşte o zaman başka bir varlıkta,

Canlanır birleşen hücrelerimiz.

Uzak değil belki de çok yakında,

Seninle yeniden bütünleşiriz.

Ahmet ALPTEKİN

Esmer Şiiri