Eğitim Sitesi

Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi Şiiri

Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi

Konu evime gelen sandalye hikâyesi,
Eskiciden alınmış bir büro sandalyesi...

Düzen yoksunluğundan dert içerisindeydim,
Sıkıntılarımızla usul bilmemekteyim...

Bu yüzden bel, boyun, sırt, göğüste, ağrılarım,
Kollarım, dirseklerim ve ayak tabanlarım...

Her birisinde fıtık romatizma kökenli,
Astım, tansiyon, derken yaşarım ürkek hâlli...

Davranışım sevilmez saygım eksilmese de,
Hoşgörüm hâlâ sonsuz şahsımız itilse de...

Sıkıntımın bir kısmı hep duruş bozukluğu,
Odamın düzensizliği, imkân yoksunluğu...

Ya verilmiş ilaçlar şifa sağlamıyorlar,
Zehirlenmiş gibiyim ruhsatlı hastalıklar...

Evin biçimsizliği kedilerin çokluğu,
Şükür ev sahibim vermez huzursuzluğu...

Bugün yine meşguldüm yatak, yorgan yıkadım,
Etrafı, temizledim, sonra yorgan kapladım...

Odamı düzenledim, ekran karşıma geldi,
Hiçbiri hakkım değil yüreğimiz incindi...

Kediler doysun yeter Rab rızası gereği,
Çünkü onlar da kuldur merhametin ereği...

Yeni sandalye aldım odayı düzenledim,
Bu büro sandalyesi az keyif edeceğim...

Elden düşme sayılır getirdiler evime,
Kocaman siyah bir şey gerektir ki neyime...

Besmeleyle oturduk haddim olmayarak,
Biraz da duygulandık çünkü etmiyorduk hak...

Gerçekten de yaradı biz, boşa yaşamışız,
Ayaklar kuvvet aldı rahatladı sırtımız...

Az alçak olduğundan dirseklerim düzeldi,
Sinir sıkışmalarım fazla engellenmedi...

Eski sandalyemizi önümüze uzattım,
Caiz hâlle ayak ayak üzerine attım...

Hakkım olmayacaktı bu güzelim sandalye,
Haddimi bilmiyorken vicdanım sızlar niye?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Kırkayak Öldürmek

Koskoca bir kırkayak,
Öldürmek pek hoş değil,
Evde dolaşıyordu,
Yine korkutuyordu...

Ev küreğini aldım,
Süpürgeyle süpürdüm,
Küreği oynatarak,
Dışarıya götürdüm...

Bahçeye doğru attım,
Belki tekrar gelecek,
Gelmemeleri için,
Kirpi beslemek gerek...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kedim, Yorgun Geldi Uyuyor

İnsanlık şaşıracak kedi nasıl yorulur?
Onlar da can taşıyor yer içer ve doğurur...

Bazen ta uzaklara ayrılır ve dönerler,
Aynı insanlar gibi yaşam sahibidirler...

Tabiatları vardır alıkoymamak gerek,
Boşuna konuşuruz bizi kim dinleyecek?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmlinin Parmağı 3

Huyunu pek bilmeden aldık sınıfınıza,
Bakındık dikkatlice sağımıza solumuza…

Mutlak tanımak gerek şu gezinen çocuğu,
Çaresiz altı bezli otizmli yavrucuğu…

Şimdilik dolaşıyor sınıfın ortasında,
İşaret parmağıyla istek oluşturmada…

Tam bir geveze gibi işaret göstermesi,
Hiç bitmek de bilmiyor çok şeyi istemesi…

Diğer çocuklar kaldı işimiz bu çocukla,
Henüz zararı da yok bizi uğraştırmakla…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi Şiiri