Enflasyon var hayat pahalı.
İnsanlar ezildi, sanki halı.
Ne olacak, bu yurttaşın hali.
Ne zaman uyanır, bu ahali?
Alev alev yandı, çarşı pazar.
Bazısı diyor, bana kaç yazar?
Bu enflasyon, gittikçe azar.
Pahalılık, kuyumuzu kazar.
Döviz ve altın, hep uçtu gitti.
Vatandaşın, umutları bitti.
Bak, bizi derde, kedere itti.
Neler söylendiyse, oldu zıttı.
Aklını kullan, hep olma koyun.
Büyük oynanıyor, bak bu oyun.
İnanma kimseye, düşün taşın.
Yok yere hiç, ağrımasın başın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Son güzellikleri mevsimin..
Güneş cılız da olsa ısıtıyor.
Deviniyor mevsimler...
Yapraklar, dökülmeye yüz tuttu.
Doğa, tualini aldı eline...
Boyadı her yeri, sarıya, kızıla...
Bir soğuk mevsimde.
Çırılçıplak ağaçlar.
Göçüyor kuşlar,
Sıcak memleketlere.
Biz burda yaşıyoruz.
Kışı, baharı.
Yağmuru ve karı...
Bir mevsim, kaç aşkı sığdırır içine.
Ya da, kaç sevgiye mezar olur?
Geçen zaman, geçen ömür...
Bekler bizi hiçlik,
zamanın ötesinde...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seni yürekten sevdim, aşkın rengi; masmavi.
Yüceliyor bu sevda bende, sanki; semavî.
Deniz mavisi, umutlar var, hep gönlümde.
İnan, sana hissettiğim, duygular kallavi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaz geldi, güneş çıktı, çiçekler açtı.
Kış geldi, kar yağdı, beyazlar saçtı.
Bahar geldi, tabiat dirildi çoştu.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Mevsim geçti, kuşlar göçtü gitti
İçimdeki bahar, kışa döndü bitti
Kuzular koyun oldu, gelişti gitti
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Hasret içimde tutuştu yandı.
Bu acıya bir tek, seven dayandı.
İçimdeki renkler, soldu sarardı.
Bir sen gelmedin nazlı yarim.
Gel sende artık, renklensin gönlüm.
Artık senle, nihayet bulsun ömrüm.
Seven bir bakışla, kapansın gözüm.
Dön gel artık sende nazlı yarim.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL