Dürüstlük Ve Güven
Dürüst birisi olan
Söylemez asla yalan
Kaybeder güvenini
İnsanın yalan dolan
İnsanlara güvenir
Kendi de güven verir
İnsanlar kendisini
Hem sever hem sevdirir
Dürüstlük bu dünyada
Hem evde hem dışarıda
Sevdirir sahibini
Dürüstler kalmaz darda
Kasım Kaplan
Kasım KAPLAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İzcilik
İzcilik, milliyet, dil, din demeden,
Bir gençlik, kardeşlik çalışmasıdır.
Gençlik kapısının, sen ben demeden,
Bütün çocuklara açılmasıdır.
İzcide disiplin, emre itaat,
Bizim önde gelen özelliğimiz.
Vatana, millete gerçek sadakat,
Nezaket bir başka güzelliğimiz.
Topluma yararlı, insanı seven,
Atatürk yolunda izcileriz biz.
Muhtaç olanlara, çok yardım eden,
Cömert ve tutumlu olan gençleriz.
Biziz bu yemyeşil güzel ülkemde,
İnsanı, hayvanı, seven izciler.
İzcilik denilen bu eğitimde,
Atanın izinden giden izciler.
Kasım Kaplan
(Belirli Gün ve Haftalar)
Kasım KAPLAN
Geciken Sevda
Zaman değiştirdi gülen yüzümü,
Boşuna feleğe kızar dururum.
O sevgili yolda koydu gözümü,
Uçuk hayallerle süsler kendimi,
Hain aynalara bakar dururum.
Her gecenin içli matem rüzgarı
Estikçe aklıma getirir yarı.
Birde üzerine gurbet diyarı,
Ateşle sıvadım buzdan evimi,
Dünkü geçmişimi yakar dururum.
Buluştukça gece, ben göz yaşımla ,
Karanlık üstüme yürür hışımla,
Gece beni saran gam arkadaşımla,
Üç tırnaklı bir kuş emer beynimi,
Kendi kimliğimi sorar dururum.
Sokaklar her gece beni kucaklar,
İsyan eder bana yorgun bacaklar,
Beni hayat değil teneşir paklar,
Nefsime sattığım o günlerimi,
Kırmızı bir mumla arar dururum.
Gittikçe Kaf dağı yaklaşır bana,
Yoruldum hasretlik dokunur cana,
Onu tanıdığım günden bu yana ,
Yırttık bir karanlık izler gölgemi,
Ayak izlerime basar dururum.
Beklediğim sabah gecikir her gün,
Dünü yaşamadım, geç kaldım bugün
Bir umut şafağı görürsem bir gün,
Yelkovan her sabah çağırır beni,
Bütün saatleri sayar dururum .
Bir sevda ateşi yanar içimde,
Her gün yoklar beni başka biçimde,
Ben yanmayı seçtim bu son demimde
Bir garip duygular yutar dilimi,
Sevdaya şiirler yazar dururum.
Aradım kendimi bildim bileli,
Ne zorlu bir yolmuş böyle çileli,
Nefsim zalim çıktı,sözü hileli,
Her gün biraz daha azan nefsimi,
Yaşlı darağacı asar dururum.
Yaklaştıkça ömrün son demlerine,
Yüz döndüm tabibin merhemlerine.
Katlanırken onun sitemlerine,
Çift saplı bir kazma sıkar elimi,
Kendi mezarımı kazar dururum.
Unuttun mu beni, sevdiğim yoksa,
Gönder dertlerini sendeki çoksa,
İstemem, sensizken gün doğacaksa,
Zembillerle astım tek kederimi,
Yalnız kaderime ağlar dururum.
11.05.2004
Kasım KAPLAN
Atatürk'ün Ölümü
Atamın öldüğü gün,
Bir başkaydı bulutlar.
Genç ihtiyar hep üzgün,
Tükenmişti umutlar.
Masmavi Karadeniz,
Hırçındı, kabarmıştı.
Gündüz gözü, gök, deniz,
Sanki de kararmıştı.
Kuşlar bile mahzundu
Gözü yaşlı göklerde
Artık hüzün taht kurdu
Gam yüklü yüreklerde.
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı.
Bütün yürekler yara,
Gözlerde kan ağladı.
Bir destan böyle bitti
Dönmedi artık geri.
Kendisi öldü gitti
Kaldı büyük eseri.
Kasım Kaplan
Kasım KAPLAN