Dur Gitme, Bekle!
Dur gitme, bekle!
Yazılır bir dize,
Âşığın dilinde,
Mükemmel bir hece,
Mahlukat coşuyor,
Yûnusla bu gece.
Az sonra şâir şiiri tamamlar,
Göklerde melekler bu zikri alkışlar:
Yâ Hamîd! Yâ Vedûd! Yâ Vâlî! Yâ Vedûd!
Yâ Melik! Yâ Vedûd! Yâ Samed! Yâ Vedûd!
Yâ Kerîm! Yâ Vedûd! Yâ Alîm! Yâ Vedûd!
Yâ Hakîm! Yâ Vedûd! Yâ Semî’! Yâ Vedûd!
Yâ Mucîb! Yâ Vedûd! Yâ Basîr! Yâ Vedûd!
Yâ Câmi’! Yâ Vedûd! Yâ Râfi’! Yâ Vedûd!
Yâ Muiz! Yâ Vedûd! Yâ Azîm! Yâ Vedûd!
Yâ Kuddûs! Yâ Vedûd! Yâ Veliyy! Yâ Vedûd!
Yâ Vahîd! Yâ Vedûd! Yâ Ehad! Yâ Vedûd!
Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd!
Âşık bir çılgındır,
Sanmayın yılgındır,
Şâire seslenen,
Ay ile yıldızdır.
Zannetme Yûnus,
Zikirde yalnızdır.
Az sonra şâir şiiri tamamlar,
Göklerde melekler bu zikri alkışlar:
Yâ Hamîd! Yâ Vedûd! Yâ Vâlî! Yâ Vedûd!
Yâ Melik! Yâ Vedûd! Yâ Samed! Yâ Vedûd!
Yâ Kerîm! Yâ Vedûd! Yâ Alîm! Yâ Vedûd!
Yâ Hakîm! Yâ Vedûd! Yâ Semî’! Yâ Vedûd!
Yâ Mucîb! Yâ Vedûd! Yâ Basîr! Yâ Vedûd!
Yâ Câmi’! Yâ Vedûd! Yâ Râfi’! Yâ Vedûd!
Yâ Muiz! Yâ Vedûd! Yâ Azîm! Yâ Vedûd!
Yâ Kuddûs! Yâ Vedûd! Yâ Veliyy! Yâ Vedûd!
Yâ Vahîd! Yâ Vedûd! Yâ Ehad! Yâ Vedûd!
Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd! Yâ Vedûd!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Zamanın Farzıdır İttifak Hayırdır
Araçlar farklıdır,
Amaçlar aynıdır.
Meşrepler farklıdır,
Davamız aynıdır.
Âşıklar farklıdır,
Mâşuk hep aynıdır.
Dualar farklıdır,
İşiten aynıdır.
Mescidler farklıdır,
Kıblemiz aynıdır.
Diller çok farklıdır,
Zikirler aynıdır.
Renkler çok farklıdır,
Renk veren aynıdır.
Rabbimiz aynıdır,
Peygamber aynıdır.
Fitneler farklıdır,
Çıkaran aynıdır.
Mü’minler aynıdır,
Münâfık aynıdır.
Ümmet paramparça,
İttifak hayırdır.
Zamanın farzıdır,
İttifak hayırdır.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sanat Dili
Tüm mahlukat konuşuyor,
Ortak bir lisan ile,
Zerreden şemse,
Hükümferma bir dil ile,
Neam, konuşuyor tüm mevcudat,
Sanat denen dil ile.
Bu öyle bir dil ki
Her kelimesi hikmet,
Her hecesi hikmet,
Her harfi hikmet,
Her noktası hikmet.
Evet, elma çekirdeği,
Bir nokta iken
O noktaya koca ağacın programı,
Çiçeğiyle, yaprağıyla,
Meyvesiyle konulmuş.
Ve meyvenin sanatı,
Tadı ile kokusu,
Rengi ile şekli,
O nüveyle korunmuş.
Bu lisan-ı sanat,
Tüm kelimat ve hurufat,
Hadsiz mana ile beyanat,
Tekellümle yapar ilanat,
Der gaflet denen illeti at!
Kalk ve Hakk’ı anlat!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Rükn-İ Kader
Ey nefis!
Tetiği çeken sensin!
Sonra da kader mahkumuyum dersin,
İyilik gelse başına hepsi benimdir dersin,
Su-i ihtiyarından gelen bir kötülüğü,
Sahiplenmez; kaderindir dersin.
Bil ey nefsim!
İyilik onu emreden külli irade sahibinin;
Kötülük O’na isyan eden bedbaht nefsinin.
Hem kader; Alîm-i külli şeyin seni de bilmesi,
Yaratanın mümkün mü yarattığını bilmemesi?
Bilmek, değil cüz-i iradenin elden alınması,
Bilmek ki ilm-i ezelînin ihatası.
Ey nefsim!
Tedbir senindir,
Takdir Allah’ın;
Rükn-i kaderi,
Böyle anlayalım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
