Dudak Payı Şiiri

Vasiyetname (3)

Ey oğul ! atandan, al öğütünü

Gördüğün dost bilme, dara düşmeden

Kimse kara bilmez, ayran –sütünü

Sırtım sağlam sanma, zora düşmeden



Virüs girmiş, muhabbettin bağına

Leke sürmüş, altın neslin çağına

Yorgun düştük, gönüller otağına

Her kayan yıldıza, fire düşmeden



Adamın da posası var hatırla

Anlatamam meramımı satırla

Variyeti ha kamyonla, ha tırla

Temkinli ol, özü nar’a düşmeden



Raf ömrü tükenmiş, kof kafalarla

Gübresi çok amma, bakımsız tarla

Günahını taşıyamaz katarla

Düzeltme hakkı ver, süre düşmeden



Masum masum gizli, akıyor seller

Yürek yaralıyor, bu necis haller

Tefekkürün önündeki engeller;

Kalkmalı, gönüller kor’a düşmeden



Kainat’ın aynası ve mayası

Gönlümüzün nuru, kalbin ziyası

İnsanlığın, ortaklaşa hülyası

Kabul görsün artık, yere düşmeden



Karlı dağlar, kar mı ağlar her zaman?

Güneş vurur, canlanır gök-yer-zaman

Tomurcuklar, yeşerirler bir zaman

Yeter ki sâfi kal, kire düşmeden

Ali Rıza MALKOÇ 20/11/2011 Samsun



Posa :Faydalı tarafı alınmış atık, tortu, çökelti

Meram: İstek, amaç, gaye, maksat

Variyet: Varlık, zenginlik.

Katar : Tren

Fire : eksik, noksan, Bir iş yapılırken çıkan artık parça

Necis : Pis, kirli, temiz olmayan

Hülya: tatlı düş, hayal

Ali Rıza MALKOÇ

Dudak Payı

Büsbütün karartma, saf yüreğini

Bana da yer ayır, bir dudak payı

Sevdalara yol aç, bil gereğini

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Yüklenince bulut, iner damlalar

Islaklık içime inşirah salar

Hayalini doldurmasın “şâ'şâa”lar

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Elinde yüzünde var akçe izi

Maddi reçeteyle, diner mi sızı?

Kov da gitsin, benlik çalan hırsızı!

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Garazın – marazın, sarmış bedeni

Kararan ufuklar, bitirir teni

Kim arar ki, terk edip de gideni?

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Açık kapı kalsın, kapama yolu

Beklerken baharı, bastırır dolu

Sorun ve cevabın, nâhoş kokulu

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Taş yerinde ağır, itekle hele

Güce güç katalım, verip el ele

Zehir doldurur mu, gönül gönüle?

Bana da yer ayır, bir dudak payı



Bu kötü, o yanlış, diğeri çirkin(!)

Çamur suyu ile, dönüyor çarkın

Hangi makam ile söylenir şarkın?

Bana da yer ayır, bir dudak payı





Ali Rıza Malkoç 23/05/2008 Bursa



İnşirah: Gönül açılması, ferahlık

Şa'şaa: Gösteriş, süs

Akçe: Para

Benlik: Kendilik, şahsiyet

Nâhoş: Hoş olmayan, çirkin, kötü

Ali Rıza MALKOÇ

İnsanoğlu (?)

Isırıp ısırıp kanatmak niye?

İnsanoğlu başka birşey olmalı

İki eli, iki ayak yetersiz

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Hırsı vardır, duyguların önünde

Yelkenlisi, rüzgârın ters yönünde

Sürdüğü toprağa düşer sonunda

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Kimi kapı çalar, kimi kapıyı

Sevgi harcı ile, kurmaz yapıyı

Bölüşülür dünya, kaç hisse payı?

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Yarışır yarışır toza karışır

Havadan kazanıp, suda kırışır

Dostunu küstürüp, elle barışır

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Yenilgisi, yenilgisine değer

Zafermiş bu yolda, hezimet meğer (!)

Örneğiniz bana, bu ise eğer

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Dağlar sesi duyar, geri seslenir

Koyunlar ot, kaplan etle beslenir

Güçlü mahluk, zayıfına yaslanır

İnsanoğlu başka birşey olmalı



Kül bulutu, gelir geçer semadan

Kalp ışığı, göze vurur simadan

Hiçbir toprak, çatlamaz susamadan

İnsanoğlu böyle birşey olmalı



Özlemi var, gözlemi var, sözü var

Hakk katında, halk içinde yüzü var

Yüreğinde sevinç, bazen sızı var

İnsanoğlu böyle birşey olmalı



Ali Rıza MALKOÇ 11/05/2010 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ