Bu dünya da, kimseye güven kalmadı.
Nedense kimse, beni benden almadı.
Yüreğim herkese, beni hiç salmadı.
Dost, sen bırakma beni, yaban ellere.
Gezdim, bu alemi, çok insan tanıdım.
Kimi gerçekti, kimi sahte, yanıldım.
Çok sevdim, sevildim, bazen de yıkıldım.
Dost, sen düşürme beni, kötü dillere.
Yoruldum, arkamda hep, destek aradım.
Bazen bembeyaz idim, bazen karaydım.
Kimine em oldum, kimine yaraydım.
Dost, sen atma beni, o çorak çöllere.
Yalnız bu dünya, hiç mi hiç, çekilmiyor.
Dostun sıcaklığından, bak geçilmiyor.
İnsan arasından, iyi seçilmiyor.
Dost, meydan okuyalım, zalim yıllara.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eylül geldi, bak havalar soğudu.
İçim sanki, daha da bir, burkuldu.
Biten aşklar, yaprak, yaprak döküldü.
İçimde yaşanan mevsim, son güzdü.
Yapraklar ağaçta, soldu, sarardı.
Aşk acısından, yürekler karardı.
Yara alanlar, mevlaya yakardı.
Sona yaklaşan aşkım, beni üzdü.
İçim bulut bulut, yağacak yağmur.
Ağlasam ortalık olur, sel çamur.
Sanki aşk değil, oyuncak bir hamur.
Ona şekil veren, bu işi çözdü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gözden ırak olan, hep, gönülden de mi olur?
Yine bir, sevda vuruşu, arefesindeyim.
Uzak mesafeler, aşka hiç, engel mi olur?
Düşün, bir yürek uçuşu, mesafesindeyim.
Gece, yanında olmadığım, o zamanlarda.
Ürkek ve hep yalnız hissettiğin, o anlarda.
Gökyüzüne bak, orda bir yıldız göreceksin.
Tüm yüreğinle, aşkımızı hissedeceksin.
Eminim, hiç birşey, engel olamaz, aşkımıza.
Sığmaz bu sevda, günümüze, akşamımıza.
Düşün ki, senin soluğunda, nefesindeyim.
Sevgilim, bir yürek uçuşu, mesafesindeyim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen ki; hiçlik makamında
Beni yücelten,
Sonra hiç birşey olmamış gibi
Gidensin...
Sen ki; benim geleceğimdin
Unudumdun belki...
Islak sokakların
Kaybolmuşluğunda
Kaldırımlarda bıraktın...
Tüm umutlarım
Gömüldü oracıkta...
Sen ki...
Bir katil gibi
Kurbanını seçtin
Ve öldürdün beni...
Ve hiçbir şey olmamış gibi
Çektin gittin...
Sen ki...
Bel ki...
San ki...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL