Sen benim, alın yazım ol.
İçteki, gönül sızım ol.
Sen ansızın, gelenim ol.
Gökteki, tek yıldızım ol.
Sen tende ki, gizemim ol.
Bu ruhta ki, güzelim ol.
Gözlerimin, ışığı ol.
Kalbimin, tek aşığı ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Diller
Atalar, söylemiş sözü.
Bin düşün, bir konuş diye.
Budur işin, gerçek özü.
Söylerken, dikkat et dile.
Söz çıkar, ağızdan hızla.
Sanki, öfkeli bir hırsla.
Bak, hâkim ol, sen kendine.
Hükmet, söze ve diline.
Kalpleri, yıkıcı olma.
Gönüller, kazanıcı ol.
İnsana, kırıcı olma.
Hep ona, sen yapıcı ol.
Yalan diller, ah bu diller.
Ona İnanır, bak kimler?
Kimi sanki, bal peteği.
Kimi, pek zehirlidirler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Gördüm ki, yalnız, bir semt adıymış vefa.
İnsanlar, koşuştursa da, bir tarafa.
Kalabalık içinde, yalnızlık vardır.
Sonunda kalır sana, yorgun bir kafa.
İyilikler, çabuk unutuluverir.
O dostluklar ise, bazen, umut verir.
Yarınını düşünmeden, yaşar insan.
Dertler, içten içe, hep bizi kemirir.
Unutma!, yapılan iyi ve kötüyü.
Kaldır gözündeki, gafletten örtüyü!.
Yaşam bir varmış ve bir yokmuş masalı.
Dağ kadar günahtan, ağırdır kuş tüyü.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dünya, nasıl bir yer ki?Sor bak kendine.
İnsanın, yaşamaktan başka, tek derdi ne?
Kimi ahlaka bağlanır, kimi de, dine.
İnsansan, insan gibi yaşa, be kardeşim.
Yalana, dolana, sen hiç, tamah etmezsen.
Yoksula ve muhtaca, koşup sen yetmezsen.
Gönülden, iyiyi güzeli, hep vermezsen.
İnsansan, insan gibi ol, sen be kardeşim.
Nefes alıyorum, bak, yaşıyorum dersen.
Sen hep, aza kanaat ve şükür edersen.
İnsanı, doğayı ve hayvanı seversen.
İnsan olmuşsun, yaşıyorsun, be kardeşim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL