Dedîm
Deni merkep gibi inat eyleme
Diline sahip ol küfür söyleme
Şu yalan dünyayı baki belleme
Sonu cehenneme düşersin dedim
Sabah sabah gene çatmışım dedi
Garibi yoksulu hiç gözetmedin
Zekatı vermedin faizi yedin
Acı zehir içtin şerbet belledin
Kerem etti Allah ölmedin dedim
Herhalde mübarek zatmışım dedi
Sen doymuşun fakir yesin birazda
Sonra fayda etmez malın mezarda
Çocuklar perişan babalar darda
Ümmeti Muhammet nolacak dedim
Ben kendi derdime düşmüşüm dedi
Yalan dünya için kora düşersin
Kendi zatın için kuyu deşersin
Bu dünyadan ora çıplak göçersin
Zamanında sana söyledim dedim
Süs konuşma zaten batmışım dedi
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Vîcdan
Ah vicdanım sen olmasan ne rahat olurdum
Ordan burdan çalardım yiyip içip uyurdum
îlim irfan din iman şeref ahlak anane
Topunu da satmıştım parasını verene
Yok efendim günahmış yok efendim insanlık
Bir insan ben mi kaldım her tarafım karanlık
Acıyorsun garibe alıyorsun koynuna
Yılandan haince sarılıyor boynuna
Uçurumun başında boşlukta bir ayağı
Aman yavrum dikkat et düşeceksin aşağı
Vay efendim sen misin bana akıl verecek
Bir açtı ki ağzım baykuşlar tüneyecek
Geldi şeytan yanıma ulan Adem bana bak
Başlatma vicdanına hepsi gebersin bırak
Tamam efendim dedim galiba sen haklısın
Kovuldun vicdan dedim üç beş ay yasaklısın
Benden rahat kimse yok şeytanla kol kolayım
Sen senaryo hazırla artisti ben olayım
Aman! Allah o da ne şeytan kardeş nerdeyiz
Cehenneme varmadık ona yakın yerdeyiz
Yok arkadaş fiim yok artistlikten anlamam
Filimde oynarım da sonuna dayanamam
Gel vicdanım gel şöyle yasak falan kalmadı
Dilim çal çırp dese de elim kolum varmadı
Adem GÜLEÇ
Belkıs
Geçen yıl çok dolaştım
Belkıs'a da uğradım
Sarayları aradım
Toprak buldum taş buldum
Irgatın çapasından
Gelinin küpesinden
Sütunun tepesinden
Uçtum yere savruldum
Aklım fikrim zayi oldu
Beynim durdu yoruldu
Sütunlar mimar oldu
Yeniden inşa oldum
O muhteşem günleri
Toyları düğünleri
Yarın denen dünleri
Hayal ettim yoruldum
Dağlar basını eğdi
Başıma taşlar yağdı
Fırat yüzüme değdi
Dalgalandım duruldum
Adem GÜLEÇ
Pınar
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ
