Çocukların Resminde Şiiri

Çocukların Resminde

ÇOCUKLARIN RESMİNDE öğretmenim

________________________________________



Ben bir bulutum çocukların resminde.

Yağmurlar yağdırırım vatanın toprağına.

Su damlacıkları bilgilerim, düşüncelerim

Beyinleri bunlarla yeşertirim.



Ben bir güneşim çocukların resminde.

Günebakanların gözleri üzerimde.

Yüreklerindeki sevgiyi ısıtırım,

Tüm insanlığa çoğaltarak yansıtırım.



Ben bir bahçıvanım çocukların resminde

Hoşgörü ve kardeşlik aşılarım yaban güllerine

Toprağındaki yaban otlarını ayıklarım

Bahçeleri, bağları rengarenk yaparım.



Ben bir çiftçiyim çocukların resminde

Vatan ve millet sevgisi ekerim toprağa

Geleceğine geçmişini eklerim.

Sonunda özgürlük , bağımsızlık biçerim.



Ben bir ustayım çocukların resminde.

Çelik gibi bilgiler döşerim temeline

Eğitimle basamak basamak çıkarırım

Ellerimle gökdelenler yükseltirim.



Ben bir anahtarım çocukların resminde

Karanlık kapıları açarım aydınlığa

Aydınlık çoğaldıkça çoşar taşarım.

Atatürk ilke ve devrimlerini yaşatırım.



Ben bir mumum çocukların resminde

Işık saçarım çevreme

Işık verirken erir tükenirim;

Ama beyinlerdedir benim yerim.



Ben bir öğretmenim çocukların resimlerinde

Bir idealim düşüncelerinde.

Onların düşüncelerindeki olamazsam ben

Işıklarını istemeden söndürürüm beyinlerinden.



GÜLHAN MUTLU

Gülhan MUTLU

Yok Olan Ormanın Öyküsü

Bir zamanlar bir yerde

Yeşillik bir alan varmış.

Fakat bu alan zamanla

Cahiller yüzünden yok olmuş.



Tarla açmak için bir cahil,

Yakmış ormanın yarısını,

Açtığı alanı tarla etmiş.

Bir iki yıl almış bol ürün,

Sonunda fakirleşince toprak,

Bu toprağı bırakıp gitmiş, çıplak.



Diğer bir cahil,

Bulamamış yakacak.

Şimdi ne yapacak?

Gitmiş ormana ,

Kesmiş bütün ağaçları.

Keserken bakmamış,

Yerine de yenisini bırakmamış.

Hangisi kolay kesilirse onu kesmiş

Ama kestikler de yaş imiş.



Atalarımız; “yaş kesen, baş keser” demişler.

Buna uymamış, uymuş cahil aklına

Kesmiş bütün yaş ağaçları

Vermiş büyük bir zarar, koca bir ormana.



Diğeri keçileri salmış ormana

Keçide gitmiş; güzel, ince filizler

Kolay bulmuş yemesini

Sonra ağaç kurumuş

Ormandan bir ağaç daha yok olmuş.



Derken güzel bir orman,

Yok olmuş aniden.

Sorunlar eklenmiş, havalar kirlenmiş.

Topraklar verimsizleşmiş.

Halk yoksul kalmış.

Gülhan MUTLU

Büyüklere Mesaj

Bir dünya bırakacağız çocuklar

Sizlere, her tarafı oyun alanları dolu

Bir dünya bırakacağız çocuklar;

Yüzü gülen çocuklarla dolu.



Bunu nasıl yapacağız bilemiyorum.

Önce elinden aldım oyuncağını

Odanı dağıtmayasın diye

Sonra sokaklara salmadım

Benden ayrılacak, başkalarıyla olacaksın diye.



İşlerimin çokluğu

Seninle oynamama engel oldu

Bir büyük olarak sana öğreteceklerimi

Oyunla öğretemedim.



Daha neler yaptım bilemezsin.

Oyun alanlarını kapatıp,

Uzun uzun binalar yaptım.

Havalanır da uçarsın diye.



Şimdide çabuk büyüyesin diye ,

Okulda ödevler sıraladım önüne.

Ödevlerin içine gömdüm seni

Çevreni göremeyesin diye.

Çabuk büyüyesin istedim.



Sınav sınav dedim.

Başının etini yedim.

O dershane bu dershane gezdirdim.

Psikolojini bozdum .

Özür dilerim.



Biliyorum;.

Çocuk, oyunla büyüyecek ama

Bencilliğime yenik düştüm

Ne olur bana kızma.



Ormanların yerine yeni yeni evler ,

Fabrikalar yapmak istedim.

Oksijenini bitirdim.

Özür dilerim.



Dünyanı savaşlarla, sevgiden yoksun

Yaşanmaz bir yer haline getirdim .

Sonra da “uzaya git,

Yaşanacak bir yer bul" dedim.

Bunları ilerlemek zannettim.

Özür dilerim.



Biliyorum;.

Çocuk, oyunla büyüyecek ama

Bencilliğime yenik düştüm

Ne olur bana kızma.

“Ben yaptım sen yapma” diyemem.

Kendimi affettiremem.



Yüzündeki gülücüklerin soldu.

Bunun sebebi ben olduğumu bilemedim.

Seni güldürmek için

Ekranlara şaklabanlar koydum.

gülücüklerini geri veremedim.



Özür dilesem;

Biliyorum veremem çocukluğunu.

Büyüklere mesaj vereyim dedim

Yaptığımız bu kötülüğü.



Gülhan MUTLU

Gülhan MUTLU