Hira ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR ÇOK BEĞENDİM 2016-04-22
Çocuklardan Meclise
Biz düşünen çocuklar, yarının ümitleri
Sizlere emanetiz, yetiştirin bizleri
Dağılsın ülkemizin karanlık bulutları
Büyüyen hedeflerle geliştirin bizleri
Bu yirminci asırda, gelişen dünyamızda
Zirveyi görüyoruz her gece rüyamızda
En alımlı renklerle süsledik hülyamızda
Muasır uygarlığa ulaştırın bizleri.
Çok şükranlar borçluyuz, koruyucu devlete
Sizlerin sayesinde, alıştık hürriyete
Bir köle olmayalım, çulsuz medeniyete
Yepyeni dünyalarla tanıştırın bizleri.
Sizlerin huzurunda, söz veririz burada
Sahip çıkın bizlere bırakmayın ortada
Önce imkân sağlayın, fırsat verin sonrada
Koca koca devlerle yarıştırın bizleri.
Özgürlük yokuşundan nolur geri kalmayın
Aynı yurt, aynı bayrak parça parça olmayın
Eğer kavga edersek suçu bize bulmayın
Vatan, bayrak aşkında birleştirin bizleri.
Hepsi bilgisayarlı okulsuz köy kalmasın
Bilgisiz beyinlere kötülükler dolmasın
Diktiğiniz çiçekler birer birer solmasın
En güzel okullara yerleştirin bizleri.
Sizler büyüklerimiz, bize örnek her zaman
Övünelim sizinle, yaraya olun derman
Tembel tembel yatarda, çalışmazsak o zaman
Hakkınız olur sizin eleştirin bizleri.
Meclis bir kutsal çatı, altında bütün ülke
Biliriz söz milletin bağımsızlık tek ilke
Bu vatanın insanı minnettar Atatürk’e
En yüksek makamlara eriştirin bizleri.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN Şiirleri
Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.
Benzer Kasım KAPLAN Şiirleri:
Atamın öldüğü gün,
Bir başkaydı bulutlar.
Genç ihtiyar hep üzgün,
Tükenmişti umutlar.
Masmavi Karadeniz,
Hırçındı, kabarmıştı.
Daha sabah, gök, deniz,
Sanki de kararmıştı.
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı.
Bütün yürekler yara,
Gözlerde kan ağladı.
Kuşlar bir başka uçtu,
O sabah gökyüzünde.
Güller ise bir hoştu,
Hüzün vardı yüzünde.
Gitti Atam o gidiş,
Dönmedi artık geri.
Başladı son diriliş,
Kaldı büyük eseri.
Kasım KAPLAN
Bu can emanet bize,
Onu korumalıyız.
Dert biner ensemize,
Tedbirli olmalıyız.
Düzenli gıda alıp,
İyi beslenmeliyiz.
Her şeyi çok yıkayıp,
Tertemiz yemeliyiz.
Yoksa hasta oluruz,
Düşeriz yataklara,
Arkadaşsız kalırız,
Bakarız sokaklara.
Mikroplu gıdalardan,
Çok uzak durmalıyız.
Karanlık odalardan,
Güneşe çıkmalıyız.
Hastalığın nedeni,
Kirli, pis yiyecektir.
En çok koruyan seni,
Dikkat ve temizliktir.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Bütün varlığımı aldı elimden,
Feleğe diyecek sözüm kalmadı.
Yıllardır ayrıyım o sevgilimden,
Yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
Bağban kayıp bağlarımda hazan var.
Sahipsiz bahçemde,gezip tozan var.
Ben yaparım ama başka bozan var.
Bakıp koklayacak gülüm kalmadı.
Yana yana ateşine kavruldum.
Yar yoluna gide gide yoruldum.
Tam varmışken kapısından kovuldum,
Ardından koşacak halim kalmadı.
Dostlar gitti yalnız kaldım burada.
Çok bekledim eremedim murada.
Sevdiğimi tam diyecek sırada,
Tutuldu diyecek dilim kalmadı.
Yıllar gitti yaşlılığı getirdi.
Eski dostlar vefasını yitirdi.
Sevda yedi yüreğimi bitirdi.
Artık dayanacak gücüm kalmadı.
Bahar geldi ,dağlar koku süründü.
benim gönlüm gama, yasa büründü.
Yolun sonu geldi,menzil göründü,
Artık yaşayacak günüm kalmadı.
Şubat_2004
Kasım KAPLAN