Çocuk Gelin Şiiri

Zaman

Saat tik tak eder zamana karşı,

Zaman başkaldırır saat içinde.

Şimdi keyif saati der kimi

Mutlu olmak var

Yarına kadar.



Senin için sakladığım

Birkaç iyi günüm var yaşamımdan

Zora gelince kullan yaşa.

Senin için duruyor sevgilerim içimde

Kimseye vermediğim.

İçimde sakladığım umudum senin için.

Hep çalışmak zannettik yaşamayı.

Biraz az giyinirdik

Biraz daha az yer içerdik

Daha çok sevmek için birbirimizi.

Biraz daha çok zaman ayırmak için

Az kullanırdık kötülüklerde zamanı.

Az acılar çekerdik ıslak bakışlardan.



Bizi terk ederken zaman

Şefkati katılaştırdı yüreklerde.

Ne zaman nüksederse sancılarım

Saatleri sancılarımdan anlarım.

Kanatırcasına ısırıp dudaklarımı,

Uykularımda tutunurum hayata.



Nasıl bir zaman dilimindeyiz

Gidilemiyor yolsuzluğun üstüne

Rüşvetin, irtikabın,

Yağmurun, çamurun, selin.

Geliyor üstümüze savulun

Eziliyor altında kalan.

Bir başarabilsek diyorum temiz kalmayı.



Zamanın yönünü bulun.

Zamanın rengi şafakta nasıl?

Doğuyor üstümüze renkler.

Kimi gün yeşil, kimi gün kırmızı.

Kimi gün karanlıklar taşır.

Gün dağlardan battığında

Zaman ayıbı gölgeler.



Zaman takvim

Takvim yaprak yaprak acı

Zaman artı, zaman eksi.

Bizden önce gelenler soymuşlar zamanı.

Zaman aç,

Zaman perişan,

Zaman çıplak,

Zaman üşüyor.

Ne yapalım bizlere

Böyle bir zamanda

Yaşamak düşüyor.





Ahmet Canbaba

Ahmet CANBABA

Öğretmenim

Kişilik kazandırır bize gelecek verir

Kimi gün ikaz eder doğru yolu gösterir

Bilginin potasından sözler dökülür erir,

Yanıtlar içtenlikle sorumu öğretmenim.



Yanlış inanışlarla insan doğrudan sapar

Gerçek öğretilmezse ateşe puta tapar

Özveriyle çalışıp, nasıl bizlere yapar

En güzel anlatımla yorumu , öğretmenim.



Mutlu gelecek için ne varsa sorulacak

Nesiller yetiştirir rekorlar kırılacak

Çağdaş bilim yolunda hedefe varılacak

Başlıbaşına bilgi kurumu öğretmenim.



Her adımda rastlarız Atatürkten izlere

Onun düşüncesinde yeşeren filizlere,

Bir bak..Neler oluyor açıklıyor bizlere

En basit misallerle durumu öğretmenim

Ahmet CANBABA

Bir Başkadır Benim Yurdum

Eser rüzgar,
Püfür püfür.
Eski yöresel evlerin önünde.
Çöküverir yere
Başı yazmalı nineler,
Eli oyalı gelin kızlar, yeni yetmeler.

Pencere kenarlarına dizilmiş çuha çiçekleri
Ve Afrika menekşeleri
Teneke kutularda.
Boyaları dökülmüş yaşlı binaların
Ayıbını kapatır karanlık.
Boncuk mavisinde cumba,
İşlemeli pervazlarıyla.
Yeşil sarmaşıklar sarmış demir parmaklıkları.
Birbirine omuz vermiş burada tarih,
Cumbalı kerpiç evleri ayakta taşır.
Hangi tarihe açılıp süslü kapılar
Kurgu dünyasına götürür insanları.
Kesme taşlarla döşenmiş sokaklardan
Taş merdivenle ulaşılır eski kemerlere.

Bir gün
Bir kahvenin verandasında
Keklik kanında çayını
Doğanın yeşilliğiyle yudumlarken
Düşlerinin kırıntılarında kaybolursun.
Görüntü avlayıp bakışlarınla
Hapsedersin
Belleğinin en ücra köşesinde ne yakalamışsan.

Sibirya sürgünleri yaşamış belki
Antik tiyatronun taş duvar işçileri.
Doğu figürleri içersin yapılardan.
Gelecek hayatı yaşatır geçmiş.
Bu eski şehirde durmuş zaman,
Bu eski odalarda rüyalar saklı.
Daracık sokaklarda dostça
Birbirine yaslanmış
Bu evler bir şeyler fısıldar.

Seramik heykelden askerler bekler
Eski yapıtların arsız karanlıklarını.
Bir sabır küpüdür yaşamak burada
Babil şaraplarının gizli mahzenlerinde
Antik öyküler büyüler herkesi.
Oya gibi işlenmiş taş evlerin
Duvarlarına yazıtlar kazılmış.
Evliyalar mescidine yüz süren
Nice tarikatlar kurulmuş burada.

Bir tarihi kaleden bakarsın
Tarihi bir filmin platosuna bakar gibi.
Tarlalarda ay çiçekleri
Dönmüşler ışığa doğru boyunlarını büküp.
Su çeker bir sarnıçtan
Zayıf ve kuru
Tahta barakalarla çevrilmiş bir avluda
Giritli göçmen kadın.

Çatlamaya durmuş tohumlar
Nasılda kurtulmak için çabalar
Bir kör sancıyla topraktan.
Doğa kıştan,
Baharlar sil baştan
Yeniden doğar gibi,
İnadına sarılır yaşama.
Gölün kenarında esvap yıkayan kadın
Başı yazmalı, ayağında yemeni.
Ya motorlu
Sandaldaki balıkçı,
Tutmuş sımsıkı
Bırakmıyor dümeni.


Ahmet Canbaba

Ahmet CANBABA