Eğitim Sitesi

Çınar Şiiri

Çınar

Biz bir hâdika idik yemyeşil kiraz vardı

Kenarlarda kavaklar ortada da çınardı

Ayva narın şevkinden arşu ala oynardı

Birden bire yeşerip coşmuş gürlemiş idik

Sararan sahraları sarıp süslemiş idik



Bu çınarın dalları arşın arşın uzardı

Öyle haşmetliydiki beş metre eni vardı

Bir dalını dokuz köy pay pay edip yakardı

Bahçeye salgın girdi dallar tarumar şimdi

Bahçede ne erik ne menekşe var şimdi



Kenarda kavaklara sarmaşıklar sarıldı

Dibindeki ayrıklar sağa sola yayıldı

Gülistan harap oldu suçlu çınar sayıldı

Şimdi çınar ağacı bir başına kalmakta

Sararmış yaprakları yavaş yavaş solmakta



Ayaklar peydah oldu yürüdüler gittiler

Bir tarafta büyürken bir tarafta bittiler

Bütün nebat anlaştı çınarı terk ettiler

Koca çınar ağacı soldu bitti çürüdü

Destanlık gövdesini yılan çıyan bürüdü



Yağmur yağar sel olur yalağını yıkarmış

Kuru gibi dursada çınar kökte yaşarmış

Kesilen dal yerinde daha gürü çıkarmış

Tüm nebat yürüse de kökler yürümez imiş

Kökü derinde olan çınar çürümez imiş

Adem GÜLEÇ Şiirleri

  

EYÜP selam malatyadan eyüp çınar diye bi kıza aşık oldum 8 yıl kendisine söyleyemedim 1 hafta önce söyledim ve bir sevdiği varmış her şey onun için oyüzden çınarla ilgili her şeyi seviyorum saygılarımı sunuyorum iyi günler 2005-04-22

suloozturk tebrikler Adem Güleç
sulodan selamlar.... 2005-09-02

Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.

Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:

Ayna

Bu gece çok karanlık uyku tutmadı kalktım

Yüzümü yıkıyorken döndüm aynaya baktım

Gördüklerim rüyamı ayna sana ne oldu.

Ben kendimi ararken aynaya mahluk doldu

Uzun kısa rengarenk çeşit çeşit canlılar.

ipeklerle gezenler üstü başı kanlılar,

Tutamadım kendimi kuvvetimce bağırdım.

Sesimi duyan var mı kimi neden çağırdım.

Korkuyordum evimde aynadaki resmimden

Buharlar çıkıyordu terli titrek cismimden

Çömeldim bir köşeye çenem dizim üstünde

Tam kendime gelmişken bir şangırtı üstümde

Buhardan şekil almış az önceki mahluklar

Ak sakallı dedeler top oynayan çocuklar

Birden kendime geldim bağırdım tüm gücümle

Kimsiniz siz diyerek saldırdım bir hücumla

Ak sakallı ihtiyar kolumdan tuttu beni

Benim adım Adem'dir tanımadın mı seni

Bırak şimdi masalı öbürleri kim dedim

Hepside Adem dedi sana doğru söyledim

Nasıl olur ihtiyar bu sözlerin sırrı ne

Şaşırma evlat dedi bir bak kendi kendine.


Adem GÜLEÇ

Ağlarmısın?

Sürüye kattılar beni

Kuyuya attılar beni

Götürüp sattılar beni

Yakup olur ağlarmısın



Mert ölür meydan durulur

Erler göğsünden vurulur

Darağaçları kurulur

Kemendimi yağlarmısın



Kurumuş gazele döndüm

Ateşim küllendi söndüm

Dayandım kapında öldüm

Kefenimi bağlarmısın



Müyesser oldu kastına

Gitti ulaştı dostuna

Sin i ademin üstüne

Irmak olur çağlarmısın


Adem GÜLEÇ

Çınar

Biz bir hâdika idik yemyeşil kiraz vardı

Kenarlarda kavaklar ortada da çınardı

Ayva narın şevkinden arşu ala oynardı

Birden bire yeşerip coşmuş gürlemiş idik

Sararan sahraları sarıp süslemiş idik



Bu çınarın dalları arşın arşın uzardı

Öyle haşmetliydiki beş metre eni vardı

Bir dalını dokuz köy pay pay edip yakardı

Bahçeye salgın girdi dallar tarumar şimdi

Bahçede ne erik ne menekşe var şimdi



Kenarda kavaklara sarmaşıklar sarıldı

Dibindeki ayrıklar sağa sola yayıldı

Gülistan harap oldu suçlu çınar sayıldı

Şimdi çınar ağacı bir başına kalmakta

Sararmış yaprakları yavaş yavaş solmakta



Ayaklar peydah oldu yürüdüler gittiler

Bir tarafta büyürken bir tarafta bittiler

Bütün nebat anlaştı çınarı terk ettiler

Koca çınar ağacı soldu bitti çürüdü

Destanlık gövdesini yılan çıyan bürüdü



Yağmur yağar sel olur yalağını yıkarmış

Kuru gibi dursada çınar kökte yaşarmış

Kesilen dal yerinde daha gürü çıkarmış

Tüm nebat yürüse de kökler yürümez imiş

Kökü derinde olan çınar çürümez imiş


Adem GÜLEÇ

Çınar Şiiri