Eğitim Sitesi

Cehalet Başa Bela Şiiri

Cehalet Başa Bela

Okumadan olmuyor

Cehalet başa bela

Kalemle de dolmuyor

Cehalet başa bela



Diploması tasdikli

Aracı dört lastikli

Gittiği yol gedikli

Cehalet başa bela



Haberi yok yazandan

Ayran içer kazandan

Hakk korusun azandan

Cehalet başa bela



Dört söyleyip bir dinler

Destekçisi yeminler

Yetişin ey emînler!

Cehalet başa bela



Beceremez kıskanır

Cihanı sersem sanır

Yorulur da usanır

Cehalet başa bela



Erdim sanır kemale

Kalb şaşırır bu hale

Cüsse değil merhale

Cehalet başa bela



Düstur eyle görgüyü

Kalpten kaldır sürgüyü

Kov gitsin ön yargıyı

Cehalet başa bela



Ali Rıza Malkoç 04/01/2009 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri:

Vasiyetname (3)

Ey oğul ! atandan, al öğütünü

Gördüğün dost bilme, dara düşmeden

Kimse kara bilmez, ayran –sütünü

Sırtım sağlam sanma, zora düşmeden



Virüs girmiş, muhabbettin bağına

Leke sürmüş, altın neslin çağına

Yorgun düştük, gönüller otağına

Her kayan yıldıza, fire düşmeden



Adamın da posası var hatırla

Anlatamam meramımı satırla

Variyeti ha kamyonla, ha tırla

Temkinli ol, özü nar’a düşmeden



Raf ömrü tükenmiş, kof kafalarla

Gübresi çok amma, bakımsız tarla

Günahını taşıyamaz katarla

Düzeltme hakkı ver, süre düşmeden



Masum masum gizli, akıyor seller

Yürek yaralıyor, bu necis haller

Tefekkürün önündeki engeller;

Kalkmalı, gönüller kor’a düşmeden



Kainat’ın aynası ve mayası

Gönlümüzün nuru, kalbin ziyası

İnsanlığın, ortaklaşa hülyası

Kabul görsün artık, yere düşmeden



Karlı dağlar, kar mı ağlar her zaman?

Güneş vurur, canlanır gök-yer-zaman

Tomurcuklar, yeşerirler bir zaman

Yeter ki sâfi kal, kire düşmeden

Ali Rıza MALKOÇ 20/11/2011 Samsun



Posa :Faydalı tarafı alınmış atık, tortu, çökelti

Meram: İstek, amaç, gaye, maksat

Variyet: Varlık, zenginlik.

Katar : Tren

Fire : eksik, noksan, Bir iş yapılırken çıkan artık parça

Necis : Pis, kirli, temiz olmayan

Hülya: tatlı düş, hayal

Ali Rıza MALKOÇ

Değilmiş

Söylenen bunca söz kalmış öğütte

vefa; semtin adı "bile" değilmiş...

Balık çıkmış, güneşlenir söğütte

İnen yağmur küle, "göle" değilmiş...



Hani insan donup kalır ya bazen

Dört mevsim gözünde tüllenir hazan

Ne dinleyen anlar, ne mutlu yazan

Yolculuk gönülden "dile" değilmiş...



Öğütür zamanı, akrep-yelkovan

Bize mekân dünya, arıya kovan

Temelsiz bir ömür, besbelli yavan

Kâinat bir gurbet, "sıla" değilmiş...



Yanılt beni, zannımdan geri çevir

İşte bu beklenen, yakışan tavır:

Fikrine yapışan putları devir

Her ter ve gözyaşı, "çile" değilmiş...



Kimi din satıyor, tezgâhında din!

Kin doldurur kimi, heybesine kin!

Kandan beslenenin, hüsranı yakin

Saplanan her çivi, "nala" değilmiş...



Rekabetle, husumet bir tutulur,

Sözler yara açar, öz uyutulur

Sunulan mı?... ne yenir, ne yutulur

Bütünlük görüntü "ile" değilmiş...



İnsan var darası özünden ağır

Bencil, poliyüzlü, ukalâ, sağır

Gir sen de şiire, bağır ha bağır:

Bunca naz ve endam "güle" değilmiş...



İnsana yatırım yapıp da kes ye (!)

Kazandığın, helâl midir keseye?

Dilerseniz, yazalım dört köşeye :

Ölmüşüz, okunan "sâlâ" değilmiş...



Ali Rıza MALKOÇ 22/05/2010 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ

Cehalet Başa Bela

Okumadan olmuyor

Cehalet başa bela

Kalemle de dolmuyor

Cehalet başa bela



Diploması tasdikli

Aracı dört lastikli

Gittiği yol gedikli

Cehalet başa bela



Haberi yok yazandan

Ayran içer kazandan

Hakk korusun azandan

Cehalet başa bela



Dört söyleyip bir dinler

Destekçisi yeminler

Yetişin ey emînler!

Cehalet başa bela



Beceremez kıskanır

Cihanı sersem sanır

Yorulur da usanır

Cehalet başa bela



Erdim sanır kemale

Kalb şaşırır bu hale

Cüsse değil merhale

Cehalet başa bela



Düstur eyle görgüyü

Kalpten kaldır sürgüyü

Kov gitsin ön yargıyı

Cehalet başa bela



Ali Rıza Malkoç 04/01/2009 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ

Cehalet Başa Bela Şiiri