Halan da çok karıştırdı ortalığı. Ne kaldı.Ölüm var. İnsanlar kendini avutuyor. Gerçekle yüzyüze geldiğinde iş işten geçmiş oluyor. Rahmetli demiyorum. Bana çocukken sizi bu bahçeden kovacağız demişti.Sev sevebilirsen.Sen seviyordun o ayrı konu. Çarpık, yalan ilişkiler.
Buydu işte önümüzde oynanan oyun.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Işıklar altında.
Nalan ve kırmızı çocuk.
Silme gece.
Silme Rock kokusu.
Porselen gözlü bir kukla.
Ellerini açmış iki yana.
Kallavi bir pencere önünden gemiler geçiyor.
Sulh limanlarından haykıran bir gemici
gözüyle gördüğü.
Kulaklarında bulutların çarpışma sesleri.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Çanlar çalıyor.
Günahların affedileceği eve.
Davet ediyor.
Kimlere çalıyor.
Vaftize...
Yürüyerek.
Gidenlere.
Tanrı'ya...
Dua edenlere...
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Anladımki sevmekten.
Ziyade değil ömrüm.
Kalp kırıklıkları keskin çocuklar gibi.
Keskin kırık neşeler kalbin uzandığı.
Ağlarken kendi içinden titreyen yürek.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN