Eğitim Sitesi

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 93 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 93

Kolay Olmayan
Bir ömür paylaştığın insanın
Dünyadan, yaşadığın hayattan ayrılması
Kolay değil

Bülent Tüsen


Akın Akın
Sunay Akın'a

Canım Sunay
Soyadı Akın
Gözleri
Yaşlım
Akın,akın

Bülent Tüsen


Ah İnsanlar
Bırak
boşver
ne demektir
anlatamadınız
kendilerinizi
demek ki
hayatın her şeyine
karşı ciddi
değilmişsinizi
anlatıyorsunuz
kendileriniz
insanlar


Bülent Tüsen


Emekler Verdik
Emekler verdik
Köy yeri gibi olanakları olan
İlçemizde
O yer Pehlivanköy

Bülent Tüsen


Kimsenin Haddine Değil
Durduk yere
emekçilere
hüküm
vermek
kimsenin haddine
değil

Bülent Tüsen


Görelim
Oraya gir çalış.
Buraya gir çalış diyen.
Gir dediğin yerlere sen de gir çalış da görelim.

Bülent Tüsen


Bilmiyorlar
Hep aynı konuşmaları dikte eder gibi görünmeye çalışan insanlar.
Nasıl bir haleti ruhiye içinde?
Kısır çekişmeler dünyasına adım atarlar.
Bir türlü insanlarla hesaplaşmaları bitmez.
Ne isterler?
İstediklerini bilmiyorlar.

Bülent Tüsen


Kuşları Seyredin
Kuşları seyredin
Kanatlar
Gidiyorlar
Çırpa çırpa

Bülent Tüsen


Neden Böyle
Neden böyledir insanlar.
Bir araya geldiklerinde.
Yaşamın dertlerinden başka şeyler konuşmazlar.

Bülent Tüsen


Yarattığı
Koyunlar
Allahın yarattığı
Canlar


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Sinen

Güzel kelimeler söyleseydin bana.
Yalnızlık etmeseydin.
Sevgi sözcükleri yeterdi.
İnsan kalmaya.

Çok şey istemek düşüncesi yoktu içimde.
Kuyuların berbat etti yaşamanı.
Yine de Allah iyiliğini versin.
Sadece saflıktaydım o anlarda.

Yaşamaya bir adım atmak.
İnsanlığın yürüdüğü.
Yıldızların altında.
Yaşamak unutmak için çabalamaktan ibaret.

Bazen diyorum.
Karşılaşmak.
Seninle.
İliklerime sindi.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Ne İşin Vardı

Gözlerimizin önünde cetvelin yanıyla vura vura
Arkadaşımızın avuç içlerini kanatan öğretmen
Öğretmen miydin sen?
Soruyorum.
Ama yoksun.
Şimdi oralarda.
Okul yıllarımızı kahrettiğin sınıfta ne işin vardı senin?


Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

An

An garip ve sessizlikte.
An çocuklukta.
An her andan.
Savaş gökyüzünden.
Mermiler atıyorlar.
Çocuklar kalıyor.
Yıkılan evlerin altında.
Çocuklar acı çekiyor.
Can çekişiyor.
Ölüyor minicik.
Ne olduğunu bilemedi.
Bilemeyecek.
Kim?
Kiminle?
Savaş ettirildi.
Sonra kendi çocuğuna sarılacak.
Savaşa dur demeyen.
O çocuklar aynı dünyaya doğduğumuz.
O.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 93 Şiiri