Anlamak İsterim
Herkes kendi başının çaresine baksın.
Diyenleri anlamak isterim.
Işıklarla
Karanlıkların içinden ışıklarla aydınlanır.
Yaşamak.
İçinden
Karanlığın içinden.
Işıklar aydınlatacak yüreğimizi.
Hayat
Tasarlanmışsın hayat.
Yaşayacaklarım üzerine.
Ölü
Sessiz ve sakin gözler.
Ah yürek parçalanıyor.
Beyin zorlanıyor.
Duygular ölü.
Canım Babam
Sesim şehre gömüldü.
Sulara yığıldı.
Zamanın
Güle değen bir çiçektim.
Dedim dallara.
Alnımda gürlüğüm zamanın.
An Gelir
An gelir.
İnsan susmayı yeğler.
An gelir.
Aslında insan kendisidir.
An gelir.
Sevmeyi öğrenmelidir de.
Oyun
An gelir.
Oyunlar durdurulamaz.
An gelir.
Dağılır.
Çocuklar.
An gelir.
Oyunlara ara verir.
Oyunlar hiçbir zaman.
Susturulamaz.
Yaprak
Yaprak bir asker senin sessiz duruşun.
Filler Tepişir
Filler tepişir kendi yerlerinde.
Filler oburu.
Kendi.
Yediğinin.
Filler onlar.
Yapışırlar kanına fakirin, işçinin.
Filler.
Doyurulamayan.
Ağıt Yakan Analardadır
Umudun kuşlarına vatan ağıdı yakan analardadır memleketin ahvali.
Değiş
Trenler geçiyor ardı ardına.
Suya konuyor yaseminlerin adına değen bakışlarındaki değişi.
Kentindeki
Ay güz ve sessizliği çağırıyoruz.
Sessiz dağılımları kentindeki.
Gövdelerinde
Sevginin kuşağı dallanır.
Ağaçların gövdelerinde.
Bakamazsın
Unutma gözler serindir.
Aynalar yerlerde gezinir.
Boşluğa düşersen.
Yüzüne de bakamazsın.
Yaşamak
Yaşamak çocukluk anılarını.
Düz köylerin.
İçinden geçen yollarda.
Çocukların halka sürdüğü demirden iteklerle.
Yolun Açık Olsun
Kardeşim Marmaris'e taşınacakmış.
Kahvaltıda söyledi.
Bugün.
Ne gelir elimizden.
Yolun açık olsun demekten başka.
Gönlüm
Sevgi, şefkatin.
Yer bulduğu.
Gönlüm.
Yaradana minnet borçludur.
Sevda
Cemal Süreya'ya
Gecenin beklediği onulmaz yaradan.
Bir sevginin ardında koşan kuşları.
Gözleriyle.
Yakalamak isteyen.
Sevda.
Beyaz Atların
Cemal Süreya'ya
Kim gördü ki gizlenen?
Sürgün yeri olmuş gözlerinde.
Koşturduğu beyaz atların atlası istediği.
Gülüş
Ekmek aldı.
Peynir, yumurta aldı.
Zeytinle, reçeli de aldı.
Masaya koydu.
Çay bardağından yudumluyordu.
Hayatla.
Masadaki gülüşleri.
İstanbul'dan Kart
İstanbul'dan kart.
Denizle ilerliyor.
Kartla büyüyor hayaller.
Ben
Omuzumda çanta.
Yollar ve ben.
Elimde tezgah.
Yollar ve ben.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sen yalnız mısın?
Ellerin sevda kokar.
Emek senin arkadaşın.
Sen sevgisin.
Sevdasın.
Dağların dorukları.
Seninle akşam olur.
Sen Anadolu.
Emdiğim.
Sütün.
Gülen yüzü.
Sen.
Aklımın.
Doğumu.
Besleyen.
Toprak.
Dalsız doruklar sevisi.
Tutunduğum.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Üç tekerleklinin
Üç tekerinin
çevirdiği
pedallarla
hızlandığını
gördüğünde.
Biraz daha
coşkulanır.
Afacan çocuk.
Bisiklet
sürdüğünü unutup.
Hâyâline daldığı
oyunlarla.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bülent'in Genç Çocukluğu
Bir gül,kaldırımda soluyor.
Akıyor.
Sarıp.
Akıtıp.
Alıp göğsüne koyuyorsun.
Dokunamıyoruz.
Her yer sen oluyor.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN