Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 77 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 77

Bir
Bir bulutun yanından geçer.
Gelir gümüş sakalın.
Hüzündür ona dokunmak.

Salınan
Kırmızı pelerini güle kan olan.
Gün doğumu gülleri.
Kalbe salınan.

Geliyor
Şehir zamanla yaşamaya devam ediyor.
Eninde sonunda zaman aklına geliyor.
Yaşayanların.

Gittiği
Aynaya sinmiş gövdenin.
Dans estiren melek sesi.
Seni seviyorum günün rüzgarın yapraklarla eserek...
Gittiği...

Önüne Bak
Meşgul olma boş şeylerle.
İlerlemeye bak, ileriye.
Aydınlıklar dünyasına.

Ver
Ver birbirine, paylaş, yaradılanla.
Verdiği nimetleri.

Nerede?
Düşüyor bombalar.
Senin yüreğin nerede atıyor?

Zaman Zaman
Zaman zaman içine dönen.
Yalnızlık adamı ben.

21.Yüzyıl Türkiye'sinde
Ne müzik müzik.
Ne şarkı şarkı.
Almış başını bir akıntı, gidiyor.

Değildir
Yakınlarıyla yüksek faizi bölüşen yöneticiler.
Bu ülkenin parasını kasaları zannedenler.
Vatan bu değildir.

Yakalarız
Ellerimiz el ele tutununca.
Birliği ortada yakalarız.

Götürür İnsana
Sen kuşku denizindesin.
Akıl tutar elini.
Götürür insana.

Akılla
Düşme, gayya kuyusuna.
Bilinmez görünürsün.
Akılla düşünür, insanı insana götüren yol.

Bilemezsin
Yaprağa siner.
Zamanla.
Buğunun yalnız geçişiyle.
Bilemezsin nemi.

Gece Sensiz Değil
Gece sensiz değil.
Gündüzde değilsin pencereden.
Bakarken kendi kendini.

Gördüğüm
Boşluklarda geziniyor insanlar.
Benim gördüğüm bu.

Yalnız
Yalnızlığın sokaklarında.
Yalnız gözlerinde.
Yalnız.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri