Eğitim Sitesi

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 46 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 46

Kahvaltıya
Ekmek ve gazete.
Kahvaltıya hazırlık.
Sabah koltuk altında duran.
Haberi bekleyen gözlerden okunacak olan.


Eğer Dostundan Ayrıysa Bir Köpek
Yıkılı bir gün gibi ayrı duran gözler.


Yaz Günü
Bahçede çiçeklikte.
Güneş gözleri.
Çiçeklikte güneşi ekler.
Yaz günü.


Şiiri Oldu
Şiire kondu
böcekler
kuşlar.

Şiiri
oldu
çiçek.


Esnaf
Esnaf şaire 'e

Esnaflık yaparsın.
Tezgah kurarsın.
Gider gelirsin.
Alır satarsın.


Acıdır
Zulümlerin yaşandığı yerlerde.
Acıdır sızıların,tutsaklığın içinde.
Acıdır tazelenen belleklerde.


İnsanlığın Tarihinde Acılardır Yazılı Kalan
Zulümler,çocukların belleklerinde kalır savaşlardan.
Acılar kalır.
İnsanlığın, tarihinde acılardır yazılı kalan.


Şair
Şair dünyanın yükü gibi iner hayat üzerine.


Kararsız
Kararsız karanlık aklın.
Dehliz kuyularına düşen.


Derin ve Zor Yaşamak
Derin ve zor yaşamak.


Canım Anam
Canım Anam.
Şiir kokulum.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 72

O Yaşta Düşünemiyormuşum Yeterince Henüz
Söyleyemediklerim bir türlü.
Çıkmamıştı ağzımdan.
O zaman öyleymiş.
Düşünemiyormuşum yeterince henüz.
O yaşta.

Gerdanlık
Yıldızları kim asar göğün kararan yüzüne.
Gerdanlık gibi.
Salınırlar.
Geceyi.

Haykıran
Bir kedinin haykırışlarıydı güne karışan.
Bağırdıktan sonrada yalnızlığını.


Karışan
Bir kedinin, haykırışlarıydı güne karışan.

Bucak
Uçsuz bir muamma evren.
Bucağımız Dünya.

63
Cemal Süreya'ya

Yedi kırlangıcın hayatını yaşayamadın.
Dört gözle yazardın şiirini.
Aşkın.

Çok Ağır
Yoksulluğu düşünmek.
Çok ağır.

İki
İki sevgi aşığı.
İki kişi.
İki el birbirini tutan.
İkiyle hepsi bir.

Çocuklar
Çocuklar, zamandan beklentisiz.
Oyunlara gelen yüzlerinde,oyun oynamak istekleriyle, oyunlara katılarak...

İşçi
Necip Fazıl Kısakürek'e

Bir ruh işçisi.
İşleyen dehlizlerde karanlıklara pencereler açıp.
Çıkışların,
Aydınlığa açıldığı.

Canım İstanbul
Sevgi dolu geçtiğim, yollarımız.
Ben senin hissettirdiğinle sen oluyorum.

Aşkına
Tanrının aşkına.
Her şeyi yoktan var eden.

Alışıyorsun
Nasıl bir dünya bu.
Ölüme de alışıyorsun.

Mülteci
Aklım nice hangi düşüncelerdesin.
Yalnız kaldığım zaman.
Sınırlardasın.
Kaçıp gitmek isteyen.
Ülkeler aşıp.

Ben
Ben seni hiçbir zaman.
Sevmemezlik yapmadım ki.
Ben seni hiçbir zaman görmemezlikten gelmedim ki.

Vatanım
Vatanım.
Ekmek yediğim.
Üzüntülerimin yurdu.

Olan
Bitki, hayvan gibidir.
İnsan.
Çürüyüp toprağa karışıp.
Toprak olan.

Yüz
Pullar altında.
Balıklar.
Ve suların içinden akan.
Tarihin gezinen yüzleri.

Arasındasın
Dallar arasındasın.
Bak bana.
Işığa bak.
Aydınlanan biz olacağız.

Dokunduğun
Türküde giderim gözlerin.
Sezer gönlün yaylalarını.
Çağın kuşlarına dokunduğun.

Geliyorum
İneklerle dönerken.
Ben küçük.
Ben sen.
Ben gece ile.
Ben gündüzden geliyorum.

Bulutlar
Küçük bir kuş havalandı.
Göklere.
Yağmuru kokladım.
Gökten günlerle geldi, yağdı bulutlardan yağmur.
Güne indi bulutların ağırlığı, kapladı düştüğü yeri gölgesi.

Göreceğiz
Köprülerde dilenciler.
Köşe başlarında da.
Daha neler göreceğiz.

Bebek
Bezi taktık çocuğa.
Rahat rahat uyusun artık.
Uyu bebek ninni.
Biz de gidelim uyumaya.

İnsandır
Bir savaşın orta yerinde bırakılmamalı.
Filistin.
İnsandır sorumluluk aynı zamanda.

Anlayabilmeliyim Seni
Gözlerin ağladığı zaman.
Görebilmeliyim.
Ne anlattığını.

Güldüğünde de.

Aç olduğunda.
Düşünebilmeliyim insanı.
Bir zulüm geldiğinde bir hakka.
Konuşabilmeliyim onurumuz için.

Yaprak
Yaprak toprağa yalnız düşer.
Büyürken, toprakla su.
Yanındadır.
Yerde de yine toprağa dönüşür.

Şair
Şair, yeni şiir yazınlarının.
Kalem ehli ve düşünce mimarı.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Ne İş Yapayım

Ahmet Çiftlik'e


Çok kazanamıyorsan bu işi bırak.
Diyen Ahmet Çiftlik.
Ne iş yapayım?

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 70

Yok
Sevmek dedim.
Kırıldı pencereler.
Çocukluğuma gülen.
Çocuk pencereler.
Bir çocuk tahtaya kaldırılmış.
Sınav oluyor.
Eksik kalıyor.
Okuduğu tarihten.
Öğreten yok.
Neden sınıfta kaldığımızı tarihimizden.

Sanki
Odalar sessiz.
Sanki paltonu alıp gidecekmişsin gibi.
Yoksan da şimdi bu evde.

Dünya'ya Uzanır
Topraklar ekmek, yemek.
Topraklar sevgi, yağmur.
Topraklar koku, ot, çiçek, ağaç.
Topraklar Dünya'ya uzanır.
Topraklar canlıların evi, yatağı, yastığı, doyduğu, ısındığı, üşüdüğü.
Topraklar üstünde, altında bin bir çeşit yaşamaklar.

Gazeteciler Öldürüldü
Gazeteciler öldürüldü.
Kalemi doğru, düşündüğünde sağlam.
Dünya toprağına güvenen.

Sen Buna Korumak mı Diyorsun
Savaşlar çıkaran.
Açlığa sebep olan.
Dünya kirliliğine sebep olan.
Sen buna korumak mı diyorsun.

Yapraktık
Yaprak yaprağa.
Biz hep insanı sevdik.
Hayvanı, doğayı.
Çocukları sevdik.
Günün ışıltısı.
Güneş yüzlü çocukları.

Pazar
Tezgahı kurduk.
Malı dizdik.
Ya kısmet dedik.

Kırılıyor Taşlar
Kırılıyor taşlar.
Yürek ekmek.
Yürek taşların ayrıldığı.

Diniyor günde.
Irmağın.
Sesi.

Uzaklaşıyorken.
Ellerin.
Çekimi.

Gecenin Sessizliğinde
Gecenin sessizliğinde.
Böceklerin seslerinde dinleniyor.
Doğa.

Heykelde
Heykelde.
Tarihin ayak izleri.
Önünden geçiyor.

Sen
Sen yürekli sevgim.
Sen yürekli güneş.
Sen yürekli gün.
Sen yürekli dal.

Her gün için, yeniden çarpan.
Yaşama tutkusu.

Ast
Dış kalem cebimde.
Telefonumu görmüştü.
Bittin sen demişti.

Sendin
Senin günahını sevmedim.
Sendin sevdiğim.

Ne Bilsin
Dağlarla hayat.
Denize bakar gözleriyle.
Gitmediği.
Görmediği.

Bilmez denizi.
Ne bilsin.

Bekleyen
Yalnızlık rıhtımlara da düşer.
Yalnızlığı bekler rıhtım.
Bir canlı bozar.
Bu yalnızlık oyununu.

Bölüşeceğiz
Işıyan.
Kararan.
Her yerde.
Ekmeğimizi.
Bölüşeceğiz.

Yumuşak Huy
Yüreğin deniz.
Yüzen sen.
Kulaç atan.
Yumuşak.
Denizinde yaradılışın.

Tek
Nazım Hikmet Ran'la

Ormanlarda.
Buluşur.
Ormanlar.
Kabuk kaplı.
Canlar olur.
Hür ağaçlarda.
Tek.

Bana İstanbul'u Yaşattın Tekrar Sen
Gözlerimi yeşerttin.
Sağol.
Bana İstanbul'u yaşattın.
Canım sevgilim.
Çektiğin, gönderdiğin videoda.

İnsanoğlu
İnsanoğlu.
Ölür gider.
Yiter.

Toprağın Koynunda
Sür tarlalarımı.
Hayatım güneş.
Doldursun tenimi.
Koynumda güneş.

Uykuda
Gördün mü gözlerini açmış gökyüzü.
Dallar çiçek açmış.
Otlar yeşermiş.
Ben uykuda.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 46 Şiiri