Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 17 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 17

Anlatılmaz
Şiir pek okunmadığı.
Bir ülkede yaşamak.
Anlatılmaz.


Hep Aynı
Yine günler geçecek.
Hep aynı.
Ben yine şiir yazacağım.


Fakirlik
Fakirlik
Yoksulluk
Çile


Yaşanıyorlar
Geceyi.
Buluşuyorlar.
Geceyi.
Yaşanıyorlar.


Derinliğine
Derinliğine bir toprağın içindesin.
Nerede son bulacağı belirsiz bir dünyanın kucağında.


Çocuk
Aklı çocuk.
Aklında filizlenen.


Onların Gözlerinden
Deniz kuşları.
Deniz mavisi.
Uçuyorlar.
Denize.
Sular.
Onların gözlerinden.


Yaz ve Annenin Düşündüğü
Ağacın gölgesinde
oyna.
Hava çok sıcak.


Her Biri
Top
oynuyor
çocuklar
birbirine
topa
koşarak
gol atınca
bir takım adına biri
seviniyorlar
onu
kutlayarak
iki takımdan
her biri.


Neye Yarar?
Beyhude geçen ömür neye yarar?


Kimse
Geçtiğim yollardan sende geçtin.
Kimse,kimsenin beyni değil.
Kimse kimsenin ruhu değil.
Kimse kimsenin değil.


Ömre Dair
Ömür.
Hesaplarla.
Geçen.


Değdi
Yaprak düştü daldan.
Bir ömürden.
Yerde.
Toprak değdi.


Parça Parça
Kaan Tangöze'ye

Sesin.
Parça parça.
Yüreğinden.
Akmakta.


Ne Düşünürsün?
Bir sarhoşla aynı arabada kaldığında.
Yolculuk ederken.
Ne düşünürsün?


Sonsuza Dek
Çan ve şehir.
Ve aşk sonsuza dek.


Değil
Ne hayat verdin Tanrım.
Çekilesi değil.


Dolu Dolu Akacakmış Gibi
Can Yücel'e

Anmasamda gözlerini.
Yaş dolarım.
Dolu dolu akacakmış gibi bakan.
Gördükçe.


Tam
Tam yeriydi sevgilim.
Beni terketmenin.
Onca kızın arasında.


Deniz
Köpüklüğü.
Gözlerinin beyazında.
Deniz olur.
Saçları sallandıkça.


Kalbimin Devi
Solgun yapraklar arasından.
Gümüş gözleriyle.
Uyanır oldu.
Kalbimin devi.


Dinler
Güneş yüzlüm.
Gelinciğim.
Diyen dudaklar.

Türküyü.
Dinler.
Gözlerinde.


Masumiyet
Çocukların
gözlerinden
bakar
masumiyet.

Büyüdükleri
yaşadıkları
günlerde.


İşçiler
İşçiler.
Kol kola.
Adımlarıyla.
Ayaklarında.
Hayatın yüküne ortak.
Sabır.


Anne
Anne oyuncak!
Dedi çocuk.
Mamanı ye!
Dedi Anne.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN Şiirleri