Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 164 Şiiri

Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 160

Baktığın
Kadehsiz bir yaprak gözlerine
baktığın

Bülent Tüsen


Altında
Yanıyor şehir.
Yanıyor evler.
Kaçışlar.
Kurtulmaların özlemi.
İnsanların isteği.

Yanıyor ateşin korkunç silahlı gürültüleriyle.
Yanıyor insanlar.
Savaşın.
Ortasına.
Yıkılıp kaldığı yerde.

Kovgun bakışları altında.
Ateş edenlerin.

Bülent Tüsen


Ölüyoruz
Ölüyor bir insan daha
Ölüyor
Ölüyorsun
Ölüyorlar
Ateş, ateş, ateş
Ölüyoruz ey ateş bakışlılar
Yürekleri soğuklar

Bülent Tüsen


Sabrediyorum
Delirmemek için sabrediyorum

Bülent Tüsen


Bir Çobanı Anlatmak Kolay Değil
Bir çobanı anlatmak kolay değil
Bir çoban koyun güder
Bir çoban çok yorulur
Belkide çok düşünür

Bülent Tüsen


Uğrattın
Güveniyordum sana çok.
Hayal kırıklığına uğrattın.

Bülent Tüsen


Değişiyormuş
Nasıl sevmekmiş senin sevgin?
Çözemedim.
Duyguları değişiyormuş.

Bülent Tüsen


İşte
Yaşadığın toprakları tanımak
İşte bütünü anlamak


Bülent Tüsen


Vatan Toprağı
Vatan toprağı
Basıp
Yürüdüğümüz yerler

Bülent Tüsen


Gibi
Oh beynim
Bataklığa saplanmış gibi

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Yalnızlık Var

Yalnızlık var.
Ömür var.
Yağmur var.
Su var.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN

Zaman Akışında Kuşun Gitmesi

Dalda kuş.
Yapraklar dökülüyorlar.
Yapraksız bir yalnızlığa doğru.
İniyor zaman.
Ve kuşun uçuşu zaman içinde.
O an başka yere gitmesi.
Kuş olmadan,zamana kalan sen.
Yaşadığınız yerde kuşla senin paylaştığınız yaşamak.
Tadınız.

Bülent Tüsen

Bülent TÜSEN