Taksim
Canım Taksim
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Bülent Tüsen Kısa Şiirleri 127
Güzel Kız
Ah senin sevgin!
Nasıldır acaba?
Kucaklayıcı mı?
Seven mi?
Güzel kız.
Bülent Tüsen
Aşkımı
Karanlık sokaklarda sarılsam sana
Kimseler görmese
Sana olan aşkımı
Bülent Tüsen
Aşksın
Sevmek için
Aşk mı gerek
Sen zaten aşksın
Bülent Tüsen
Topal
Affet topal
Bülent Tüsen
Neyim?
Paranın altında eziliyorum.
Ben neyim?
O benden değerliyse.
Bülent Tüsen
Ana Baba
Sessiz
anlamsız
yaşar
yüzü
bir şeye bağlanmadan
avunur
çocuklarıyla
Ana
Baba
Bülent Tüsen
Bilmeden
Neden yaratıldım?
Neyi başaracaktım?
Neydi umudum?
Neydi hasretlerim?
Neydi göreceklerim?
Bilmeden.
Bülent Tüsen
Gelen
Hep düşün geleceği.
Sigortanı.
Geçen yılları.
Üzerime yük olan.
Düşüncelerle geleni.
Bülent Tüsen
Sizi
Doğru sözü
Cazalandırmak düşüncesi
Yalanlı, alanlı korkularınızdan
Uzak mı tutacak sizi?
Bülent Tüsen
Yeri mi Sandın?
Babanın harman yeri mi sandın?
O güzel vatanı.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Tünüyor
Aklımıza tünüyor kimileri.
Dünya onunmuş gibi.
Bak
Aynaya bak.
Kirin var.
Görebiliyor musun?
Koşuşlar
Bahçede kuşlar.
Sarılır uçlar.
Sarılır koşuşlar.
Sarılır tenler.
Şimşek
Sen insanı saramazsın.
Gövden soğuk yıldırımlarla yüklü.
Bülent Tüsen
İsteme ne bir ümit.
Ne de bir beklenti.
Gözlerin umudunu.
Yitirmesin.
Tuhaf
Tuhaf bir insanlık var.
Tuhaf bir tuhaflıkla örtülü.
Tuhaf bir yalnızlık.
Tuhaf bir fakirlik.
Sığmaz
Sığmaz dünya.
Sana.
Ne Sandın?
Ne sandın yaşamı?
Çok mu basit sandın?
Hepsi Boş
Ne zorum vardı.
Seninle karşılaştım.
Kayıp
Kayıp gibisin.
Yollardasın.
Yoklardasın.
Bekçisiz
Sessiz atlar ülkesinin.
Bekçisiz.
Yalnızı.
Sarmıştı
Şehri mafya sarmıştı.
Gözlerini kurtlar.
Bağlamıştı.
Ateş Dumanı
İnsanı hayattan bıktıranlar.
Gözlerin ateş dumanı.
İnecek
Tren durdu.
İnecek.
Hayatımda gördüklerim.
Yaşamına gidecek.
Her biri.
Oyuncak
Ne oyuncaklar gördü.
Oynadı.
Ne hayallerle büyüdü.
Ne oyuncaklar göremedi.
Oynayamadı.
Ne hayaller kuramadı.
Bir Umuttu Yalnızlık
Narman'a
Bir umut gibi çöktü dağlara yalnızlık.
Bir umuttu yalnızlık.
Şehir
Aklımızda deriden.
Geçişler.
Aklımıza inen.
Şehir.
Yücelttiğim
Bulutlar nemli.
Yüzün gibi.
Yıldızlar.
Büyür.
Saçlarında.
Erken Değildir
Zamanı geldiyse.
Sevmek için.
Erken değildir.
Hürriyet
Hürriyet.
İşçinin bileklerinde.
Yüreğinde.
Ayaklarında.
Omuzunda.
Sırtında.
Kollarında.
Bacaklarında.
Kafasında.
Ellerinde.
Gözlerinde.
Hürriyet işçinin.
Burun deliklerinde.
Kulaklarında.
Hürriyete Koşar
İşçiler.
Yaptıkları işler.
İnsan tarafından.
Hesaplanamayan.
Emekleriyle yoğurulmuşlar.
Hürriyet.
Hürriyete koşar.
Temiz eller.
Nicedir
Nicedir, gümüşlere bezenmiş.
Gümüş tayflardan.
Geçtiğim elmas parçaları.
Dudaklarından dökülür.
Kuş muydum
Kuş muydum da?
Kuşun altında geleceğimi aradım.
Uçurum Var
Uçurum var.
İnsanlarla aramda.
İstesem de dünyam açılmıyor.
Onlara.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Isındır rüzgarda nefesimi.
Karanlık kaldırımlar.
Esiyor hücrelerimle bir.
Sessizli bir hiçlik yolda.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN