Eğitim Sitesi

Bu Yüzden Şiiri

Bu Yüzden

Her adımda içim acır
Yokluğun cehennemim
Neredeysen dön artık
Benim nazlı sevgilim
Sensiz hiçim yokum ben
Sensiz avare bir deliyim
Kara bulutlar cennetime
Gölge ediyor bebeğim
Sana kırgın biraz da
Kırık bıraktığın kalbim
Bu da kaderden bir keder
Hayata yenilmeyelim
Senden ayrılmam yine
Savursalar külümü
Göze aldım ben bir kere
Senin için ölümü
Yaş deryanda boğulmadan
Karaya çıktım sonunda
Keşke olsan her daim
Sen her zaman yanımda
Hep seni anlatıyor
Aşk kokan bu sözlerim
Bu yüzden yaşa gark oldu
Bir seni gören gözlerim
Sen varsan cennet olur
Bana bu dünya biliyorum
Bilmelisin ben seni canım
Herşeyden çok seviyorum...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ömer TAŞKIRAN Şiirleri:

Pranga

Ve karardı hayrın bize görünen yüzü
Unutmaya değmeyecekler hatırımda birikti
Zerrelerim gül gibi soldu umut dalında
Böylece tutunamamayı öğrendi benlik
Celladımdı kibre hapsolmuş nefsim
Yangınımdı yaşların değer kazandığı gözler
Gönüldü acılara ayaklanma komutunu veren
Gömüldü derken zuhuruyla tanıdım asırlık hakikati
Güvendiklerim sövdü canıma pranga olmuş davamı
Derdine kapılmışken istikbaldeki bitkin halimin
Bir de zamanımı çaldı insanlar zamanlı zamansız
Güneş doğmadan karışacağım yolumun rotasızlığına
Yürüyeceğim bir daha üzülmemek ümidiyle
Sanma hayat senin de canın yanmayacak
Zehrini tattıracak insanlar sana telaşlanma
Yarı yolda kalmışlığın hüznüyle pir yürüyeceğim
Gölgem acıtmayacak güneşin uğrak yerlerini
Bu diyarda varlığım hacmini korudukça
Ne bana ne onlara gülmeyecek vuslat...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN

Gecenin Karanlık Gözleri

Gecenin karanlık gözleri ruhumu kemiren büyü
İçimdeki zifirilik umudumu kör eden düğüm
Soluyor kederlerimin baharı görmeyen gülü
Ötüyor gönlümde bin bir lisanla ölümümün bülbülü
Doluyor sözlerim akıyor yaş misali mürekkebim
Fani olan şu dünyada yolcu benim binek benim
Uyanıkken görüyorum kabus,huzurum iblise mapus
Sınırlı iyimserliğim yanında karamsarlığım sonsuz
Geçiyor yaşamımın zamansızlık takvimi
Batıp göğsüme zehirli ok yakıyor kalbimi
Yırtıldı ömrün beyaz sayfaları,karardı gündüzün ışıltısı
Yerini aldı hayatımı cehennem eden gökyüzünün karartısı
Kopar dünya kin bahçenden nefret güllerini
Üzerime fırlat güllelerini çektiğim acılar mecnun etti beni
Verdi hüsranı her işimin sonuna tüketti benliğimi
Büsbütün paramparçayım küskünüm gülümsemeye
Özgürlüğe uzak bir köleyim ve de maruzum sillelere
Savursalar da küllere farkım yok yaşayan ölüden
Neden taşa tutar hayat beni hasretken güle ben
Azap yolculuğundayım geri dönemiyorum ben
Mutluluk somutlaşsa da karşımda göremiyorum ben
Bu bahtsız ademin talihi gülmez oynatsalar da yeri yerden
Uğrağım berrak denizler değil kanlı ırmaklar
Umduğum gülen bir suret bulduğum yaşlı yanaklar
Bilemiyorum gücü nerede tükenir bu ayakların
Fermanı dirilmek olan canın dermanı silinmek inanın
Bilemem ne kadar tesir etti yazdıklarım hayatlara
Tek bildiğim gün gelecek karışacak isimlerimiz ağıtlara
Kirlenecek gönül defterimiz dönecek kapkara kağıtlara...

Ömer Taşkıran

Ömer TAŞKIRAN

Kazanmalıyım Yitirip

Hadi kara bulutlar çökün üstüme
Hadi gökler kaynar sular dökün üstüme
Engebeli bir yoldayım,sonunda sonundayım
Bedenim prangalı sizce kaçacak mıyım
Sarhoş oldum kaderin acısıyla,ayılamadım
İçimdeki şeytanı oyalayıp kurtulamadım
Bu başı taşa reva görenlerin esiriyim
Silinip gidecek miyim dirilip gülecek miyim
Başlamalıyım bitirip kazanmalıyım yitirip
Ama nasıl kendime gelirim kalkıp itilip
Üşüdüm cehennemi düşünüp düşünüp
Üzüldüm üşenip yapmadığım şeyleri görüp
Benliğim önüne dön dedi arkasını dönüp
Bu manaya erdim ve uyandım pek ürküp
Gülüp geçmemeli dedim ölüm gerçeğine
Unutma inan herkesin yaşayıp öleceğine
Bilmeli kaderin bizi yazdığı gibi sileceğini
Biri bir gün sabaha vardırmayacak geceni
Bunları anlamaz cahillerin o ufak aklı
Kime bir damla su kimine deryalar saklı
Şudur hayat ile ölümün en ince farkı
Hayat acı bir gerçek ölüm gerçek bir acı...

ÖMER TAŞKIRAN

Ömer TAŞKIRAN

Bu Yüzden Şiiri