Birgün
Dökülür bir gün dişlerin
Yalpalanır gidişlerin
Bir zaman bütün işlerin
Yaş düşer yavaş yavaş
Öfken kinin garezlerin
İçinde kalır sözlerin
Sürmeli badem gözlerin
şaş düşer yavaş yavaş
Seda vermezler çağrına
Gülerler gider ağrına
Yaralı yanık bağrına
Baş düşer yavaş yavaş
Dalga geçip horlarlarda
Kefen biçip bağlarlarda
Güvendiğin dağlardan da
Taş düşer yavaş yavaş
Alışırsın bunaklara
Ayrı konan çanaklara
Yağmur gibi yanaklara
Yaş düşer yavaş yavaş
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Sokak Çocukları
Anası yok baba sarhoş
Arada kaldı beş kardeş
Umudu yok yüreği boş
İlim irfan doldursana
Ora gider bura gider
Şaşırır yolu kaybeder
Kapkaranlık nasıl eder
Yollarını buldursana
Kim ister öyle olmayı
Sokakta parkta kalmayı
Düşmüş ağlayı ağlayı
Tut elinden kaldırsana
Bırakırsan hırsız olur
Satarlar kötü kız olur
Sonrada akılsız olur
Sen aklını kullansana
Koruyup kolla kurtlardan
Eğitip okut yurtlardan
Bizi envai dertlerden
Çare bulup kurtarsana
Devlet isen devletlik yap
Seni yenecek mi bir hap
Sökülürse bir kez çorap
Nolur atana sorsana
Adem GÜLEÇ
Beyaz Tel
Başımda bir beyaz tel ölümün habercisi
Başımda bir beyaz tel elçinin birincisi
Parlıyor karanlıkta gökteki yıldız gibi
Utanıp eğiliyor gelinlik bir kız gibi
Utanma utanacak biri varsa o benim
Sen nurunla aydınlat aydınlansın bedenim
Koparmıştım ipimi şaşırmıştım yolumu
Hızır gibi yetiştin tutuverdin kolumu
Aman adem bir düşün gittiğin yol yol değil
İstikamet ovaya uçurum yar çöl değil
Çölde susuz kalırsın yardan yuvarlanırsın
Nurum kılavuz sana bakıp ayarlanırsın
Nedir bu uyuşukluk perişanlık dalgınlık
Gayret et gel peşimden yolun sonu aydınlık
Dizlerimde derman yok,yüreğimde ağırlık
Ne görme var ne duyma hem körlük hem sağırlık
Biri tutuyor beni boğazımda eller var
Aynada bir canavar ellerinde güller var
Güller mi dile geldi yoksa beyaz saçım mı?
Yüreğim tutuşuyor yanmak benim suçum mu?
Bir tane beyaz saçın ettiği işe bakın
Birine güç yetmedi oldular kırka yakın
Teslim oldum pes ettim ipin ucu sizlerde
Çekin götürün beni o mukaddes izlerde
Adem GÜLEÇ
Düşeli
Yükseklere kar yağıyor
Başımdaki karlar gibi
Görenler yetim sanıyor
Sıladan ayrı düşeli
Elin yurdu yurdum oldu
Kimin derdi derdim oldu
Eşkıya efendim oldu
Geçim derdine düşeli
Ne köy kalmış ne kasaba
Bahçe kuru ev haraba
Unutmuş bizi maraba
Gurbet ellere düşeli
Dayı emmi şöyle dursun
Anan baban unutursun
Köklerini kurutursun
Çorak yerlere düşeli
Gökte yıldız idim söndüm
Kurudum gazele döndüm
Güneşe sırtımı döndüm
Gölge peşine düşeli
Adem GÜLEÇ
