Eğitim Sitesi

Bir Teselli Ver Şiiri

Bir Teselli Ver

Kıyametler kopuyor yaralı kalbimde!
Senin içindir bu akan gözyaşlarım.
Çoktandır ben bende değilim inan,
Bir teselli ver bir tebessüm et
Kırılan gururuma.
Hayal dahi etmezdim bu günlerin geleceğini;
Keşke diyorum duymasalardı kulaklarım!
Ah bir bilebilsem nerede yanlış yaptığımı:
Toz-duman her yer göz gözü görmüyor,
Bir teselli ver bir ışık tut kararan dünyama.
Aylar yıllar geçti ben hep hüzün doluyum,
ne yapsam ne etsem de gülmedi gülmüyor yüzüm.
Ne kadar zormuş Allah’ım böyle bir acıyı yaşamak!
Ne gündüzüm belli ne de gecem sen yoksun diye;
Bir teselli ver bir yol göster
şu yarattığın mecnuna.
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi!
Gün gelecek sen de tadacaksın bu acının nasıl olduğunu.
Gözünden bir damla yaş düşse ben kahrolurum.
Sen de sevdin diye ben seni değil,
Bir kıvılcım olur da ben kendimi yakarım.
Bir teselli ver bir tebessüm et !

Hanifi OKYAY 05,07,2015 /14:27

Hanifi OKYAY Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Hanifi OKYAY Şiirleri:

Baba Masihatı

Rahmetli babamın altınmış sözleri!
Kendine bir yaren seç derdi bana.
Her olura olmaza sırrını verme!
Kendini bilmezden kaç derdi bana.

Her yüze güleni dostun sama;
Dil tatlı söyler sakın ha aldanma!
Dik başlı olup, da asla gururlanma;
Kul hata işler bunu bil derdi bana.

Damla-damla yavrum ömrün dolunca:
Has bahcanda açan gülün solunca
Efkarın artıp da kıvam bulunca
Sen benim babamsın iç derdi bana.

Eren meçlisinde hiç başa geçme;
Evin dahi olsa yatma sere-serpe!
Bir gün geleceksin oğul gittiğim yere;
Kendini bilerek göç derdi bana.

Kul Okyay'ım her sözün değeri varmış!
Onu anlamakta meğer çok geç kalınmış!
Bu dünya fani işte hani kime kalmış?
Sen sen ol da dünyalıktan geç derdi bana.

Hanifi okyay 30,04,2005 /22:30

Hanifi OKYAY

Hasret Kokar Gece

Ay doğar şavkı vurur dağlara!
Efkar basar hüzün çöker gonüme.
Güneş batar gece çalar kapımı;
Damla-damla yaş süzülür yüzüme.

Dolu vurup kırdı körpe dallarımı
Senden başka soran olmaz halımı
Kimse sarmaz gonümde ki yaramı
Her nefeste hasret çöker içime.

Sen gideli garip gonüm ağır yaralı
Her yanım dert katar-katar sıralı
Sen gurbetin yari oldun olalı
Buram-buram hüzün çöker içime.

Kul Okyay sensiz güler mi sandın?
Bilmem gidip ellere mi bağlandın?
Sen gidince gonüm unutur mu sandın?
Hasret kokar gece uyku girmez gözüme.

Hanifi OKYAY 13.11.2018 /11:20

Hanifi OKYAY

Gardaş Mı Deyim?

Kalsam da dünyada bir tek başıma!
Kendini tanıyıp,bilmeyen soysuza:
Özü başka sözü başka,bir huysuza;
Kıymet bilmeyene, gardaş mı deyim?

Pinti sofrasından,lokma yenir mi?
Arif olmayana, söz söylenir mi?
Her ortamda haklı görüp kendini;
İnsana olmayana, gardaş mı deyim?

Kendini beğenmiş, insana saygısı yok.
Şanı şöhreti var, ama duygusu yok.
Söylediği sözlerin hiç vurgusu yok;
Öznesi olmayana, gardaş mı deyim?

Hak hukuku silip atmış özünden!
Bir hayır vermez,mal ile mülkünden.
Kul Okyayı da silip atmış gönülden;
Hatır bilmeyene ben,gardaş mı deyim?

Hanifi OKYAY 28.10.2015 / 20:00

Hanifi OKYAY

Bir Teselli Ver Şiiri