Bir Şiir Olsam
Bir şiir olsam...
Denizlere, okyanuslara karışsam.
Vursam, dünyanın bütün kıyılarına, köpük köpük
Sahilleri okşasam, kafiyelerimle.
El ele gezen, aşıklara yoldaş olsam.
Serinletsem mısralarımla.
Aşkını itirafina, yardımcı olsam, bir gencin.
Yada, ayrılık sonrası, acıların paylaşıldığı.
Bir şiir olsam, gezsem dünyayı bir kitapla.
Okunsam, aşıkların dudaklarında yer bulsam.
Yüreklere, gönüllere girsem.
Çıkmasam hafızalardan.
Öyle bir şiir ki;
Okuyana keyif veren.
Aşkı önemseten.
Yıllanmış bir şarap gibi...
Hayatı, içten bir şeklide anlatan.
Duyguyu ve sevgiyi hissettiren.
Ölümsüz bir şiir...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Engellemeyin!
Bakın, ben bir, bedensel engelliyim.
Sizler beni, böyle tanımladınız.
Doğuştan, kaderime, çengelliyim.
Belki de, bu yüzden, yadırgadınız.
Kimse, engelli olmayı, istemez.
Kaderine, müdahale edemez.
Bize acımayın, empati kurun.
Yoksa vicdanınız, hesap veremez.
Ben isterim, hayata tutunmayı.
Sevilmeyi ve unutulmamayı.
Bana, bu konuda, sen yardımcı ol.
Bırak artık, acıyarak bakmayı.
Her insan, bir engelli olabilir.
Sonradan da, engelli kalabilir.
Ne oldum deme, ne olacağım de.
Düşünce, seni senden, alabilir.
Bedensel ve zihinsel engelliler.
Biz insanların, gerçek sınavıdır.
Onlar yürekte, olan sevgililer.
Bu merhametin, ölümsüz savıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sevgisiz Sevgili
Gel yanımda kal, sevgisiz sevgili.
Olsan şu kalbe, birazcık ilgili.
Sevmek oyun değil ki, bir anlasan.
Bu konuda değilsin, pek bilgili.
Sevgi emek ister, sen durma soğuk.
Sesin gür çıksın, ne o boğuk boğuk.
Yürekten sevmiyorsan bir insanı.
Ne ses çıkar sevgide, ne de soluk.
Aşk en nihayetinde, gözde başlar.
Sonra ağızdan çıkar, sözde yaşar.
Gönüle indiyse bu gerçek sevda.
Orada hiç durmaz ki, çağlar, taşar.
Sen sevgisiz sevgili, bil bunları.
Sen ilgisiz ilgili, gör aşkları.
Sever gibi yapma, ta yürekten sev.
Yoksa tutar, aşkın bedduaları.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Martılar
Ah martılar, o beyazca iri kuşlar.
Onlar, denizlerin yılmaz bekçileri.
Bir vapur, camına yapıyor vuruşlar.
Bir simit bulmaktı hep, tek çileleri.
O, deniz fotoğraflarının, tek süsü.
Kanadı, soğuk günlerin, bir örtüsü.
Kaptanların, adeta çocuklarıdır.
Kimine göre, yaşamın görüntüsü.
Martıların, bir telaş vardır, yüzünde.
Onlar, denizin bak, öz evlatlarıdır.
Devriye atarlar, hep gözyüzünde
Denizin, emniyet teşkilatlarıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
