Yoruluyor iste insan,
Gundüz gece olmasından
Gecenin gündüzü doğurmasından
Umut yok zaten
Vakit dolsun diye bekliyor sadece,,,
Vakit dolsun
Kaç günümüz kaç senemiz kaldı?
Bir bilinmediğe cesaret,
Gönülde gülden başka çiçek yok
Her yanım diken yarası
Şikayet etmek şöyle dursun
Of demeye cesaretim yok
Bir gelsen...
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yalnızlık ne zordur bilir misin ?
Başını koyacak bir omuz ,
Sırtını yaslayacak bir gövde ,
Ve derdini anlatacak biri lazımdır.
Yalnızlık ne zordur bilir misin ?
Gecenin koyu ışığında ,
Tek ses senin sesindir ,
Fakat en zoru ;
Sesin çıkar mı o bile belli değildir.!
İsimsiz
Ufacıkken anasının döşüne!
Yaslanan yüzleri okşar öğretmen
Daha ilk günlerde düşer peşine
Islanan yüzleri okşar öğretmen
Emanet edince ana babası
Yarına taşımak bütün çabası
Manevi gayretler bunun cabası
Puslanan yüzleri okşar öğretmen
İlim irfan ile rota çizerek
Aydınlığın mecrasında gezerek
Ata’mızın ışığını sezerek
Beslenen yüzleri okşar öğretmen
Hele gelince bir ortaçağlara!
Sığmaz olur yürek koca dağlara
Su serptikçe bir de kuru bağlara
Uslanan yüzleri okşar öğretmen
Uzun yolun sonu bir akademi
Eğitim deryadır onlar da gemi
Sen yazdığınla kal dur be Hürdemi!
Hislenen yüzleri okşar öğretmen
İsimsiz
Uzaktın bana..
Görmediğim gözlerini sevdim..
Duyamadığım sesini sevdim..
Alamadığım kokunu sevdim ve tutamadığım ellerini..
Yüreğimin en güzel yerindeydin..
Dualarımdaydın hep, delice bir sevgiydi bu..
Belki pişmek ateşte, belki yanmak güneşte..
Sevdim işte.. Bir sonu olmadan yani..
Sen benim gözümün daldığı yüreğimin yandığı ve aklımın aldığı tek gerçeğimsin..
Ben seni sen olduğun için sevdim.. Ömrümü avuçlarına bırakacak kadar "S EV D İ M" seni hepsi bu..!
Bu nefes bu can bende oldukça seni yine severim
BEN SENİ ÇOK BÜYÜK SEVDİM
İsimsiz