Mahallemizin en güzel kızıydı Kadriye
Yirmili yaşlardaydı,
Mahallenin bütün delikanlıları aşıktık ona,
Uzun boyu,ince beli,beline kadar simsiyah saçları vardı,
Mavi gözleri, esmer bir teni,
çenesinin sol yanında,ona çok yakışan bir beni vardı.
Mahallenin bütün gençleri onun yolunu gözlerdik,
Hepimiz bir köşede onun gelmesini beklerdik.
İddaya girerdik bazen aramızda,
Kime bakacak,kime gülecek,kime selam verecek diye.
O bizim farkımıza bile varmazdı.
Yanımızdan öylece geçer gider,
ne kimseye bakar,ne güler,nede selam verirdi.
Hayaller kurardık hepimiz ayrı ayrı
Kadriye için.
Anlatırdık birbirimize.
Bazen geceleri rüyamıza girer,
sadece bize rüyalarımızda gülerdi,
sonrada kaybolur çeker giderdi.
Bir akşam mahalleye yabancı bir gençle geldi Kadriye.
Hepimiz mosmor olduk,morardık,
Utanmasak yoluna çıkar,bu kim diye sorardık.
O günden sonra her akşam o genç bıraktı
Kadriyeyi evine.
Bir zaman sonra Kadriyeyi o gence verdiklerini duyduk,
Bir akşam annesi evimize geldi
bize bir devetiye verdi,
Kadriyenin kına gecesi
Üç gün sonrada düğünü varmış.
Gittik düğününe
son olarak bir daha görelim diye.
Gelinlikler içinde bir başka güzel olmuştu,
çok mutlu görünüyordu,coşmuştu.
Kadriyeyi bir daha hiç göremedik,
Aileside taşındı mahallemizden.
Bizlerde evlendik çoluk çocuğa karıştık
Kadriyeyide unuttuk,kendimizle barıştık.
Yıllar sonra
Kadriyenin mahalleye geldiğini söylediler
Bir kız arkadaşı vardı ona gelmişti,
Heyecanlandık,
mahallede kalan arkadaşlar yine görmek istedik
Çıktık dışarıya eskisi gibi yolunu gözledik.
Arkadaşından çıktı
Yürüyordu yine eski sokaklardan,
dört tane çocuğu olmuş,
ikisi kız ikisi erkek
kilo almış,şişmanlamıştı biraz,
yüzü yine çok güzeldi,
Kadriye bizim için zaten çok özeldi.
19/08/2013
SEZAİ ÇUKURBAĞLI
Sezai ÇUKURBAĞLI