İlgimiz çok az diye inan üzülüyoruz,
Hiç duyamaz olsak da bilmi çok seviyoruz...
Hakikatlerimiz vardır örtbas edilenlerden,
Rab'bin emri de olsa anılmaz yürekten...
Programlarımız vardı sanmam izleyenleri,
Tak, dendi kesildi sağlanamadı veri...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yerde Yürüyen Hayvanlar Da Bizler Gibi Ümmetlerdir.
Rab noksan bırakmadı kitap ile bildirdi,
Nefis hayır deyince hakikat dinlenmedi...
Yaşam hakları vardı ellerinden alındı,
Avukatları yoktu öldürülüp atıldı...
Hedef tahtası gibi zevk için katledildi,
Merhamet dinlenmedi ümmetler yok edildi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş Otobüsünde Ön Koltuk Nedense Hep Dolu Olur
Sitem değil maksadım, karalamışız işte,
Kötülemek hiç değil, kargaşa var yürekte…
Bir şeyler yazılacak, olsun ya da olmasın,
Üç beş satır dizeyle, şahsımız rahatlasın…
Biz ki şair ruhluyuz siz kabul ederseniz,
İlham için binerim, ön yeri verirseniz…
Maksadım incelemek, inen ve binenleri,
Yol vermeyen araçlar ve küfür edenleri…
Şahsım buna rastlıyor çünkü tek göz tetikte,
Biraz düşündürmekte biraz da güldürmekte…
En ön dolu olursa, bu sefer hiç oturmam,
Bu şimdi moda oldu, ön boşluğa rastlamam…
Bak önler yine dolu, kimseye de kızamam,
Bir kadın bir tarafta diğer taraf tastamam…
İnan binmeyeceğim tekrar bilet çekerek,
Geriye döneceğim, bilerek bilmeyerek…
Bu da bize yakışmaz, adım deliye çıkar,
Zaten dışlatılmışım, toplum daha da dışlar…
Neyse binmişiz işte en ortaya yürüdüm,
İlham toplamam zordur, sonrayı düşünürüm…
Geriye döneceğim, hikâye falan yoktur,
İşi de pek büyütmem hayal âlemim çoktur…
Oysa manzara da yok, etraf kuru binalar,
Hiçbir şeyi bilmeyen önde genç bir şoför var…
Konuşmak için değil, şoförlerle konuşmam,
Üç beş şiirim olsun, şahsıma gelsin ilham…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş'u Yine 19 Saniyeyle Kaçırdım
Otobüs görünmüştür, kırk elli adım daha var,
Yani kaçtı sayılır, şahsım yakalayamaz…
Arkadan koşuyorum, mutlaka bineceğim,
Şu kilolu hâlimle belki yetişeceğim…
Durakta binenler var gelen var, demiyorlar,
Kapı kapandı bile şahsıma bakmadılar…
Geciken beklenilir, diye bir kural yoktur,
Şoför daima haklı, buna hakkımız yoktur…
On ikide çıkarsam otobüs yakalanmaz,
Daha erken çıkamam bunun mümkünü olmaz…
Bin metre kadar yürür, önce eve gelirim,
Otobüs gelmektedir bunu da net bilirim…
Yirmi dakikam geçmiş, zaman net sınırdadır,
Eve girer çıkarım, evim tam ortadadır…
Tüm insanlar eşittir, öncelik tanımazlar,
Bu haddimize düşmez kınamakla da olmaz…
Çevrem olmadığından komşularım pek sevmez,
Bekâr olduğumuzdan itibar da edilmez…
Biz de selam vermeyiz, zaten alan da olmaz,
Yüzler çevriliyorsa, selamım sağlanamaz…
Beş dolmuşumuz vardır onlar bizden memnun,
Şahsımız hepsine küs, bunun sebebi uzun,
Bu tek taraflı küslük bir kez yemin etmiştik,
Rab’bim hepsinden razı, onlara ayıp ettik…
Bir saat da beklenmez, bari eve döneyim,
Gerçi evde yemek yok yarını bekleyeyim…
Bu hep böyle sürecek, otobüs kaçacaktır,
Erken çıkamıyoruz, tercih olmayacaktır…
Yarın yine aynı şey bu böyle sürecektir,
Yine de yakalarız, yüzümüz gülecektir…
Yine gecikeceğiz, otobüs kaçacaktır,
Suç yine şahsımızda, zamanlamam yanlıştır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK