Eğitim Sitesi

Bezelye Yemeği Şiiri

Bezelye Yemeği

İş yerimiz küçüktü usta, patron, çıraklar,
Şahsım dahi çalışır on beş saat kadar…

Tabi ki biz çırağız ustanın yanındayız,
Garsonlar patronlar var ne derlerse yaparız…

Dedik, iştah kesildi hep aynı yemeklerden,
Bezelye pişirelim hem onu özlemişken…

Dedi, pişirmeliyiz çoktandır yemiyoruz,
Elemanlar doymalı, hemen pişiriyoruz…

Yemek hazırlanırken misafirimiz geldi,
Çok uzaktan tanıdık bizi ziyaret etti…

Dedik, yemek yiyoruz açsanız buyurun,
Dedi, hem de ne açım bize de bir kap koyun…

Adam memnun ayrıldı bezelye yemeğiyle,
Kereste patronuydu ayrıldı temenniyle…

Aradan beş ay geçti dedik, ne pişirelim?
Elemanlar acıkmış menü düzenleyelim…

Bezelye olsun, dedik kararımız kesindi,
Baktık yine misafir aynı esnaf denk geldi…

Hemen içeri aldık yemek yiyoruz, dedik,
Koyduk bir tabak yemek afiyetle yedirdik…

Aradan zaman geçti dedik, olsun bezelye,
Yine aynı misafir geldi yemek yemeye…

Dedik, olmaz buyurun yemek üstünesiniz,
Dedi, bıkmaz mısınız hep bezelye yersiniz…

Dedik, bu tevafuktur sizlere denk geliyor,
Yılda iki kez belki bezelye az yeniyor…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Ağız Sütü

Ağız Sütü
Hayvanını sağıyor, ağız sütü içiyor,
Hayvan yeni doğmuştur, onu hiç düşünmüyor…

Memeye kese dikmiş, yavrusu ememiyor,
İlk süt verilmemiş, çoluk çocuk içiyor…

Yavru mahrum kalıyor, Rab'bin verdiği kârdan;
İmmünoglobulinden veya antikorlardan…

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Affetmek Büyüklüktür

Bazen hata yaparız, Hakk'ı tutturamayız,
Bir türlü düzene girmez, yanlışlıklarımız...

Kusur herkeste olur, yanlışlıklar eksilmez,
İnsanız tam değiliz, hatasız iş yürümez...

Bağışlaman gerekir, bu merhamet gereği,
Affetmek büyüklüktür, insanlığın ereği...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

19 Kurtuluş'un Ön Koltukları Daima Doluydu

Ümidimi kesmişim, ön koltuklar boşalmaz,
Daima dolu olur, oturansa hiç kalkmaz…

Bu koltuklar yüksekte, manzarası bile var,
Üstelik resmiyeti, konfor verecek kadar…

Bu fark mı edilmiş de herkesçe anlaşılmış,
Zaten otobüs dolu, rağbet daha da artmış…

Ön doluysa oturmam, arkaya ilerlerim,
Otobüs boş da olsa ayakta dikilirim…

En ön koltuk havalı, yedi yıldır binerim,
Gidiş ve gelişimde, bindikçe eğlenirim…

Bu şiirimden sonra, ön koltuklar boşalmaz(!),
Binenler aydınlandı, oturanımız kalkmaz…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Bezelye Yemeği Şiiri