Beni Hatırla
Gözlerin mazine dalarsa bir gün!
Hatırla sevdiğim beni hatırla.
Olur ya kalbin sızlarsa bir gün!
Hatırla sevdiğim beni hatırla.
Sevgi bu dünyada her şeye değer
Bana olan aşkın yalanmış meğer
Kalbin bir başkasını severse eğer
Hatırla sevdiğim beni hatırla.
Her akşam güneş battığı zaman
Başını yastığa koyduğun zaman
Ellerini dizine vurduğun zaman
Hatırla sevdiğim beni hatırla.
Sefil Okyay yandı kendi derdine
Hem kendi derdine hem sevdiğine
Bir gül verirlerse bir gün eline
Hatırla sevdiğim beni hatırla.
Hanifi OKYAY 11.16.2017 / 09:50
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Suç
Aklım ermedi, şu dünyanın işine!
Görsem de suç görmesem de.
İnsanın doğası, sevmek değil mi?
Ben sevsem de suç, sevmesem de.
Ayları yıllara ekleyip durdum.
Yıllarca yolunu bekleyip durdum.
Hasret ateşi ile yanıp kavruldum;
Özlesem de suç, özlemesem de.
Duydum ki! O yarin gönlü hoş değil!
Anladım ki! Artık gönlü boş değil.
Bana verdiği söz, yerinde değil;
Beklesem de suç, beklemesem de.
Kul Okyay bunca yıl, boşuna yanmış.
Bir sahte sevgiye, inanıp kanmış.
Her kul kendi aleminde yaşarmış;
İnansam da suç inanmasam da.
Hanifi OKYAY 04.04.2019 / 11:30
Hanifi OKYAY
Edep Ya Hu
Temelden başladı sarsıntı toprak kayıyor,
kimliğimizi çalıyorlar azar-azar be yahu.
Anlayamadım kim neye hizmet ediyor ki,
alenen çalıp çırpıyorlar edep-yahu.
Hırsız çalarken bismillah-la başlıyor!
Hırsızlar yavuz ev sahibini taşlıyor;
Vallahi hakim savcı onu alkışlıyor
Adalet mülkün temeli değil mi? be yahu.
Susuzluk gideriyor yeni rakıyla imam-hatipli,
köşeyi döndü bürokrasi memurlu katipli;
Vallahi bakanım kolunda yüzlerce binlik saatli,
Elhamdülüllah oda müslümanmış edep-yahu.
Post pahalı korkuyorum adımı yazmaya!
Alimallah yazarlarsa ya adımı kara tahtaya;
Yol-iz de bilmem ki salıverirler ise sahraya:
Aç susuz neylerim çöllerde be - yahu.
21,04,2016 /21:27
Hanifi OKYAY
Emmioğlu
Zaman mı değişti yoksa insanoğlu mu?
Biz ne olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Çağ mı atladık yoksa geri mi gittik!
Biz kim olduğumuzu unuttuk be emmioğlu.
Yaban elde hemen tanışıp kaynaşır’idik;
Acı soğan ile kuru ekmeği bölüşür’idik,
birlikte ağlayıp birlikte güler’idik;
Şimdi bacı gardaş düşman olduk emmioğlu.
Ayıptır söylemesi herkes kuyu kazıyor;
Nimet çok geldi yiyip-yiyip de azıyor!
İnsanlar cin olmadan adam çarpıyor;
Hakkı hukuku unuttuk be dayıoğlu.
Herkes neşrediyor ne yiyip içtiğini
Bebeler kendisi giyiyor kendi seçtiğini
Cılız diye köylü bile biçmiyor ektiğini
Biz Rahman'a şükrü unuttuk be emmioğlu.
İnsan onuru satılık bir paket makarnaya!
Reçberimin yüzü yok! Gidemiyor tarlaya;
Sümüklü bu ne iğrenç bir şey diyorlar bamyaya
Biz kaderi kısmeti unuttuk be halaoğlu.
Abdest'i namazı -niyazı askıya aldık,
Kur'an-ı torbalayıp duvara astık;
Oruç'u zekat’ı kazaya sefere saydık:
Biz dini İslam-ı da unuttuk be emmioğlu.
Hiç saygı kalmadı ana ile babaya!
Çok menfaatler girdi gardaş ile araya,
damlar da yatar iken sımaz olduk saraya;
Biz aile bağlarını da kopardık be emmioğlu.
Nacizane birazcık dukundum gönül telinize.
Bir çareyim sığınmak istedim merhametinize.
Kul Okyay inanın muhtaç tatlı dilinize.
Biz sevgiyi, saygıyı da mı unuttuk be emmioğlu?
Hanifi OKYAY 27,03,2013 /14:30
Hanifi OKYAY
