Ben seni güzelim;
Nazım'ın memleket hasreti gibi sevdim.
"Mutlu etmiyorsan, meşgul etmeyeceksin" diyen "Özdemir Asaf" gibi sevdim.
Ben seni, sevgilim; 35 yaşımda, Cahit Sıtkı gibi sevdim. Ben seni, şairlerin henüz yazacağı yeni şiirler gibi sevdim, coşkulu, tutkulu.
Ben seni, hep sevdim...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Geceler, bak sanki, siyah bir yorgan.
Bilmeliyiz, bu vakitte, yol yordam.
İnsan, kendiyle, baş başa kalıyor.
Yalnızlık boynumda, yağlı bir urgan.
Ne içerledim, ne içselleştirdim.
Dört duvar, yoldaş oldu, gecelerde.
Yalnızlığımı, kişiselleştirdim.
Anlattım, şiirde ve hecelerde.
Geceler, yalnızların, tek dostudur.
Karanlıklar, örter mi günahları?
Yalnızlığın, iyilere kastıdır.
Tutar mı, acı çekenin, ahları?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu yokoluşun, girdabında.
Neden, acımasız insanlar?
Hüzünlerin, gardolabında.
Tıkılı kaldı, yaşananlar.
Görünen, madde mi ki, sence?
Gören göze, ne ki, işkence?
Hayal aleminde, yok oldum.
Yaralar, görünmez bir pençe.
Gerçek, bazen yarı gerçektir.
Çektir felek, hep acı çektir.
Akıl tutulması, yaşarsan.
Yaşam ve ölüm, seçenektir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mevsimler geçiyor, hayat bitiyor.
Avare yıllarım, haz peşinde koşan gençliğim yok artık.
Bir bahardı aşk, mevsiminde diriydi dallarım, renk renkti çiçeklerim.
Kuş cıvıltıları doluydu dallarımda.
Mevsimler, hep aşka bakardı bende.
Yürek hep taze, hep alabildiğine cesur...
Güneş süzülürdü, yapraklarının arasından.
İçimde, bitip tükenmek bilmez, bir umut...
Herşey o kadar canlı, o kadar berrak.
Dünya dönüşüyor, değişiyor...
Ben ise, zamanı sorguluyorum...
Tüm ölümlülügüme inat...
Ölümsüzleşiyorum şiirlerde..
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL