Eğitim Sitesi

Ben Şiiri

Ben

Ben

toprağında ızdırap ekili

mevsimi hep kış, yağmuru kar tanesi

ve güneşi yalnızlık olan bir memleketin

sonbaharında dünyaya gelen…



Ben

çamurdan evlere gelecek yükleyen

oyuncağı odun parçası

düşleri gariban, umutları yetim

geleceği parsellenmiş…



Ben

havasında tezek kokusu

kazağında çamur lekesi.

yüzü güneş yanığı

ellerinde çocuksu nasır…



Ben

dünyası köyü büyüklüğünde

hayalleri saf,

yüreği kocaman

ve gönlünde yar yarası

buğday saçlı Anadolu çocuğu…



Ufuk Közleme















Ufuk KÖZLEME Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ufuk KÖZLEME Şiirleri:

Sevgili !

Sevgili!

Sen ben olmadıktan sonra neyleyim baharları

Mevsim hep bahar olsa, sensiz kış yaşarım ben

Ben üzerimde biriken yokluğunun katırı

Sensizliğin gölgesinde huzursuz yaşarım ben.



Bekleme varlığımı sen yok isen yanımda

Bir hüznün çıkmazında buhranlı yaşarım ben

Olmadığın yer inan bana zehir tadında

İllaki iç diyorsan zehri, katıksız içerim ben.



Ufuk Közleme


























Ufuk KÖZLEME

Aşk/ı Kül Oldu Deyip Hafife Alma.

Aşk/ı Kül Oldu Deyip Hafife Alma.

Aşkı kül oldu deyip hafife alma.

Her külün içinde kor ateş vardır.

Her yara zamanla kapanır amma

Kapanan yarada yar izi vardır...



Taş olsan da şekil verir birisi

Dağ da olsan yol vurur berikisi

Hepimizin vardır gönül ağrısı

Cümle dostun vefasız yâri vardır.



Hor görüp de aşkı yabana atma

Seviyorsan mutlu olurum sanma

Acılar zamanla azalır amma

Zamanla dinmeyen acılar vardır.



Söz söyleme sevdayı bilmeyene

Gizli kalsın aşkın, kimseye deme

Kalbin incisini dile düşürme

Ağızlarda kirlenen sevdalar vardır.



Dokunmak değildir, aşkın önsözü

İffettir sevdanın bilinen özü

Hayalde vardır hep cânanın yüzü

Cânan hayalini sevenler vardır.



Demir olsan, tavında dövülürsün

Tarla olsan sabana sürülürsün.

Yaşlanırsın büklüm büklüm yürürsün

Bir bakışla çatlayan aynalar vardır.



ufuk közleme

Ufuk KÖZLEME

Ben

Ben

toprağında ızdırap ekili

mevsimi hep kış, yağmuru kar tanesi

ve güneşi yalnızlık olan bir memleketin

sonbaharında dünyaya gelen…



Ben

çamurdan evlere gelecek yükleyen

oyuncağı odun parçası

düşleri gariban, umutları yetim

geleceği parsellenmiş…



Ben

havasında tezek kokusu

kazağında çamur lekesi.

yüzü güneş yanığı

ellerinde çocuksu nasır…



Ben

dünyası köyü büyüklüğünde

hayalleri saf,

yüreği kocaman

ve gönlünde yar yarası

buğday saçlı Anadolu çocuğu…



Ufuk Közleme
















Ufuk KÖZLEME

Ben Şiiri