Güleç yüzlü.
Gülen.
Bade sözlü.
Seyirde gözlerin sunduğu.
Arz.
Tepeden tırnağa.
Dolaşan.
İsteğin bittiği yerde.
Yaprak sesi.
Rüzgarda hışırdar.
Gözlerin sustuğu.
Yok olursun.
Andan uzakta.
Bir sesin.
Duyurmaya çalıştığı sesini.
Dinler.
Bekletir özgürlüğün.
Yüreklerin sevdasını.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
An garip ve sessizlikte.
An çocuklukta.
An her andan.
Savaş gökyüzünden.
Mermiler atıyorlar.
Çocuklar kalıyor.
Yıkılan evlerin altında.
Çocuklar acı çekiyor.
Can çekişiyor.
Ölüyor minicik.
Ne olduğunu bilemedi.
Bilemeyecek.
Kim?
Kiminle?
Savaş ettirildi.
Sonra kendi çocuğuna sarılacak.
Savaşa dur demeyen.
O çocuklar aynı dünyaya doğduğumuz.
O.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
İzinsiz
Altı aya yakın zaman geçti.
Bir gün izinsiz.
Bülent Tüsen
İstanbul
İstanbul
Kucakla beni
Bülent Tüsen
Bakış
Söylese de
sonuçsuz kalır
çocuğun
iç çekişi
Anlayışsızsa
ebeveynlerin
içe
bakışı
Bülent Tüsen
Ederler
Yalnız mı kaldın?
Yalnızlığa mahkum ederler
İnsanlar, insanı
Bülent Tüsen
Neler Düşünür
Neler düşünür?
Babası tarafından
evden kovulan
bir çocuk
ne ile sarar
vücudunu
hangi kapıya koşar
sığınır
Bülent Tüsen
Korusun
Allah korusun.
Menfaatçilerden.
Bülent Tüsen
Boş
Menfaat için yaşayanlar.
Ne için yaşarlar?
Bülent Tüsen
Anlatamazsın
Baba evden kovar.
Yorgunum dersin.
Anlatamazsın.
Bülent Tüsen
Yaşamak
Yaşamak
Açılmak
Gitmek
Uzakları görmek
Uzakları sevmek
Bülent Tüsen
Ne Zaman
Ne zaman bitecek
Bu çile
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Sarmışlar her tadı kendini bilmezler.
Her yere uzanmak isteyen elleri.
Gökte güneş aydınlatıyorken her canı.
Sığmayacak oturaklara otururlar gözleri.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN