Eğitim Sitesi

Beddua Şiiri

Beddua

İçimde çağlayan Göksu’ya inat

Seni Karasular yıkasın gönül.

Göklerde uçmaya taksan da kanat

Sıçan deliğinden bakasın gönül.



Gündüzün gözünde yaş oluk oluk

Ki aylar serseri, mevsimler soluk

Gecenin kıvırcık saçları yokluk

Yokluğun mumunu yakasın gönül.



Kardeşin yok, anan hani, bacın yok!

Benden başka hiç kimsede öcün yok!

Karanlıkta ışımaya gücün yok

İs olup bacadan çıkasın gönül.



Sakarya’da kurutmuşsun saksını,

Menderes’te görmüyorsan aksini!.

Yıllara sor artın ile eksini

Harşit’ten divane akasın gönül.



Fırat Dicle yaptığını bilmiyor

Han Aras gidiyor, geri gelmiyor

Karanlık cehalet vursan ölmüyor

Ben benden, sen senden bıkasın gönül.



Zülfikar Yapar Kaleli







Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Zülfikar Yapar KALELİ Şiirleri:

Adam Olmaz

Tezek yürek turp beyinden

Adam olmaz. adam olmaz

Sanki henüz çıkmış inden

Adam olmaz, adam olmaz



Yüzsüzlüğü yolda bulan

Bulduğu an kapıp alan

Hayatının tümü yalan

Adam olmaz, adam olmaz.



İlim irfan dolsa n’olur

Dergâhlarda kalsa n’olur

Malı mülkü olsa n’olur

Adam olmaz, adam olmaz



“Nur” yoluna girmiş olsun

Allaha söz vermiş olsun

Fakülteler görmüş olsun

Adam olmaz, adam olmaz



Başta sevgi kıpır kıpır

Kelebekçe uçar pır pır

Baş bulanık sapsız zıpır

Adam olmaz, adam olmaz



Ne boy belli, ne belli en

Ayaküstü yemek yiyen

Ev sırrını ele diyen

Adam olmaz, adam olmaz



Bildiğine iman etse

Kadın sana emanetse

Aklı fikri “haram et”se

Adam olmaz, adam olmaz



Karısına hor bakanlar

Gündüz gözü kör bakanlar

Er kılıklı şer bakanlar

Adam olmaz, adam olmaz.



Yırtık kafa, hantal beden

Cemaatte deve güden

Mala-mülke biat eden

Adam olmaz, adam olmaz.



Dışa karşı sessiz kuzu

Evde kaçar zıpır dozu

Gecelerin uykusuzu

Adam olmaz adam olmaz



El âleme melek kafa

Karısına şelek kafa

Yanı yırtık elek kafa

Adam olmaz adam olmaz



Küfür eder ecdadına

Namaz kılar din adına

Güç kullanır bir kadına

Adam olmaz adam olmaz



Gönlü, dili göre benlik

Akıl fikir eve şenlik

Sokma akıl iki günlük

Adam olmaz adam olmaz.



Bakılınca “adam” denen

Tekme tokat başa binen

Kendi sözünü beğenen

Adam olmaz, adam olmaz.



Boyu kavak, geven çatlak!

Ana baba söven çatlak!

Karısını döven çatlak!

Adam olmaz, adam olmaz



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

Otuz Kırmızı Gül...

-Sevdiğim Kadına-

Güzel, otuz yıldır senin ardından

Ben koştukça sen bana el salladın.

Bir dakika gözüm çevirdiğim an

Beyaz mendil, kırmızı gül yolladın.



Gözlerini sürmeledim gök ile

Parçaları bütün ettim ek ile

Yola çıktım gökçe çiçek tek ile

Kara çaldım gocunmadın, alladın.



Can kurban eyledim sevdiğim dosta.

O dost ki can bilip otursun posta

O zaman kalır mı gönüller yasta?

Sen yeter ki “can” de, dilimde adın.



O günden bu güne bu gönül daim

Seninle var oldu, seninle kaim

Sensizlik içimde kavrulan saim

Mercan yüreğinde beni kolladın.



Ah toprağım, cihan süsüm, göz nuru

Sözlerin bal şeker, yüreğin duru

Aklıma gelmedi bunca yıl soru

İnandım, güvendim sevdiğim kadın.



Yüzüme bir kere gülmen haz olur

Seni sevdiğimi bilmen az olur

“Merhaba” diyerek gelmen yaz olur

Kaleli’nin siteminde muradın.



Zülfikar Yapar Kaleli

Zülfikar Yapar KALELİ

İtiraf

Ağlardım hiç kimse dokunmadan da

Ağlardım kimseden sakınmadan da

Ağlardım sessizce yakınmadan da



Artık gözlerime sözüm geçmiyor

Şimdi gözüm iyi kötü seçmiyor.



Zülfikar Yapar Kaleli


Zülfikar Yapar KALELİ

Beddua Şiiri