Hastane balkonunda kuşlar.
Oy babam, yatar yatakta.
Camdan görünüyor ağaçlar.
Oy babam, gezemez ayakta.
Ah babam, canım babam.
Kalmadı hastane, gezmediğin.
Oy babam, canım babam.
Kalmadı dert,çekmediğin.
Yattığın yer, nur olsun.
Peygamber, komşun olsun.
Acıların, artık son bulsun.
Mekanın cennet olsun.
M.Y.
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk şiirim her mısrasında.
Hece hece sen yazar oldu.
Cağlayan gönül pınarında.
Gece gündüz hep akar oldu.
Ah İçimde yaşananlara.
Söz yetmez, saz çalmaz oldu.
Oy yüreğimden taşanlara.
Hiç bir kab yetmez oldu.
Ah gönül teli titrer elbet.
Hep uzaktayım ne bu gurbet.
Kıskananlar eder gıybet
Oy sevişelim ele nisbet.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bakın, ben bir, bedensel engelliyim.
Sizler beni, böyle tanımladınız.
Doğuştan, kaderime, çengelliyim.
Belki de, bu yüzden, yadırgadınız.
Kimse, engelli olmayı, istemez.
Kaderine, müdahale edemez.
Bize acımayın, empati kurun.
Yoksa vicdanınız, hesap veremez.
Ben isterim, hayata tutunmayı.
Sevilmeyi ve unutulmamayı.
Bana, bu konuda, sen yardımcı ol.
Bırak artık, acıyarak bakmayı.
Her insan, bir engelli olabilir.
Sonradan da, engelli kalabilir.
Ne oldum deme, ne olacağım de.
Düşünce, seni senden, alabilir.
Bedensel ve zihinsel engelliler.
Biz insanların, gerçek sınavıdır.
Onlar yürekte, olan sevgililer.
Bu merhametin, ölümsüz savıdır.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Mevla der ki, dilsiz kullarım
Hayvanları sakın incitme.
Onlara bakanı kutlarım.
Pes edip te, hemen gitme.
Bıraksan, bir kap su ve mama.
İnan, minnet duyarlar sana.
Değer ver, yaratılan cana.
Hep şükret, seni yaradana.
Hayvan deyip te geçme sakın.
Onların duyan, hisleri var.
Mümkünse bir hayvan bakın.
Tanrının, memnuniyeti var.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL